CD-recensie

© Aart van der Wal, september 2022

Onder de eerste lading cd's die begin jaren tachtig uitkwam waren die met Händels Coronation Anthems en het Dettingen Te Deum, door The English Concert en het net zo fameuze koor van Westminster Abbey o.l.v. Trevor Pinnock, met als koorleider en organist Simon Preston. Het was een verbijsterende ervaring die de beide cd's op het allang niet meer bestaande, in historiserende producties gespecialiseerde label Archiv-Produktion (een sublabel van Deutsche Grammophon) opleverden: de muziek is zelfs dusdanig overweldigend dat enigerlei discussie omtrent wie beter kon componeren, Bach of Händel, alleen al daardoor volkomen in het niet viel. Bij mij tenminste.

Achttiende-eeuwse Pomp and circumstance, dat wel bij Händel: hij was er een ware meester in. Dat Beethoven Händel kwalificeerde als de 'grootste componist ooit' is, in het licht van deze groots opgezette, zeg maar gerust monumentale koorwerken zo vreemd nog niet (hoewel Beethoven veel verschillende Händel-partituren onder ogen had gehad alvorens hij tot dit oordeel kwam).

De majesteitelijke klanken van zowel de vier Anthems als het Te Deum moeten toen al het publiek totaal hebben overrompeld. Johann Adam Hiller, Thomascantor in Leipzig van 1789 tot 1801, sprak later zelfs van 'verbondenheid tussen eenvoud en waardigheid, gratie en kracht.' Dat oordeel heeft zich sindsdien niet wezenlijk veranderd, want ook vandaag wordt deze muziek zo ervaren.

Tijdens de opname (uit het cd-boekje)

Wat niet wegneemt dat er wel een topensemble voor nodig is om de vereiste vocale en instrumentale monumentaliteit en expressie te kunnen realiseren. Wie kan dit beter dan Le Concert Spirituel onder leiding van Hervé Niquet, dit fenomenale, in de historiserende uitvoeringspraktijk gespecialiseerde ensemble? De vraag stellen levert als antwoord dit schitterende album op. Dat er vanuit die historiserende hoek in de afgelopen ruim veertig jaar het nodige ten goede is veranderd maakt deze uitgave eveneens haarfijn duidelijk.

De gezongen teksten zijn zowel in het (originele) Engels als in het Frans afgedrukt. De afbeelding op de cover is weinig smaakvol (een kop waterige thee met daarin een zwemmende aardbei) en slaat in deze context volgens mij nergens op. Dat komt bij dit Franse label overigens meer voor.

index