CD-recensie

© Aart van der Wal, maart 2021

Een fraaie stem, innemend en gloedvol, omgeven door veel charisma, met daarnaast hooggradig raffinement in expressieve accentuering en met aansluitend de direct aansprekende, afwisselend dramatisch en lyrisch getinte verbeeldingskracht. Zie daar het ultrakorte profiel van deze Noorse sopraan (1983, Oslo) die voor zover ik kon nagaan nog niet eerder met een solorecital op cd is verschenen. Daarmee is het dus gelijk het eerste schot in de vocale roos. Wat verder neuzend (een mens is nu eenmaal nieuwsgierig, nietwaar?) zag ik alras dat zij alom in Europa hoog wordt gewaardeerd en dat zij niet alleen met haar vocale en interpretatieve vocabulaire hoge ogen gooit, maar ook dat zij op het podium haar persoonlijkheid duidelijk mee heeft.

Die stralende zuiverheid komt in dit fraai samengestelde recital met aria's van Mozart en Händel, aangevuld met een aantal inventieve Mozart/Händel-bewerkingen, uitstekend tot haar recht, waarbij ik gelijk ook maar een compliment uitdeel aan Jan Willem de Vriend, die als artist-in-residence bij het symfonieorkest van Stavanger er goed in is geslaagd om zijn op de historiserende uitvoeringspraktijk gestoelde, kruidige en voortvarende musiceertrant met de nodige overtuigingskracht op het wat groter uitgevallen orkest over te brengen. Bovendien: niet alleen de sopraan, maar ook het orkest moet strálen, zo zal hij hebben gedacht; en ook dat is hem eveneens prima gelukt.

Bert van der Wolf trok in augustus van het vorig jaar naar het Konserthus van Stavanger om het gebeuren tot in de puntjes vast te leggen. Dat moet overigens voor deze surround-opname heel wat gesjouw met de nodige spullen met zich hebben meegebracht. Het is het echter meer dan waard geweest, want zowel de sopraan als het orkest is in het mooist denkbare licht gezet, waarbij ik tevens de balans tussen zangstem en orkest als ideaal heb ervaren (dat is heel wat minder vanzelfsprekend dan het misschien lijkt). Een meesterstukje op zich, zal ik maar zeggen.

Voor de gezongen teksten moet de liefhebber helaas toch weer het internet op en dat vind ik jammer. Het is immers veel handiger om met het boekje in de hand en de teksten aldus onder handbereik naar de muziek te luisteren. Het alternatief is nu downloaden en printen. Zo luisteren met die vellen A-4 op schoot: het is niet aanlokkelijk. Terwijl meelezen wel degelijk van belang is omdat ook Mari Eriksmoen geen hoge prioriteit geeft aan tekstverstaanbaarheid, een euvel dat veel vocalisten tegenwoordig helaas aankleeft.

index