Händel: Ombra ma fù

De counter-tenor Andreas Scholl geldt al vele jaren als een van de meest vooraanstaande vertolkers van met name het barokke opera-, lied- en oratoriumrepertoire. Hij heeft niet alleen een formidabele stem maar hij beschikt ook over een rijk geschakeerd palet met expressieve kleuren dat hij ook optimaal inzet in zowel de dramatische als de lyrische episoden. Voeg daarbij zijn vocale souplesse en het vermogen om fijnzinnige dynamische nuances aan te brengen en het fundament is gelegd voor sublieme vertolkingen die niet nalaten om diepe indruk te maken.

De overbekende aria 'Ombra mai fù' die wordt ingeleid door het recitatief 'Frondi tenere' uit Serse heeft hier dankzij Scholls volmaakte vocale beheersing een weldadige rust, als balsem voor de ziel. Niet minder indrukwekkend is de aria 'Va tacito' uit Giulio Caesare, waar Scholls stem fraai mengt met de sublieme en soms zelfs spectaculaire hoornpartij, prachtig gespeeld door Christian-Friedrich Dallmann. Technisch raffinement in het zeer lastige 'Confusa si miri' uit Rodalinda is voor Scholl geen doel op zich, maar wordt ingezet als volkomen overtuigend stijlmiddel, met rijke fraseringen en dynamisch raffinement. 'Verdi prati' uit Alcina ademt de waardigheid die in deze muziek besloten ligt en wordt in uitgelezen legato-stijl gepresenteerd.

De instrumentale bijdragen zijn een lust voor het oor, pittig en speels, maar waar nodig niet zonder drama, met het bekende Concerto grosso in C met de bijnaam 'Alexander's Feast' als onbetwist hoogtepunt. De tempi in de instrumentale suite uit Rodamisto zijn goed getroffen, de vier deeltjes klinken inderdaad als een passacaille, gigue, passepied en rigaudon.

Speelt u deze cd niet te luid af! De stem van Scholl is nogal direct opgenomen en is bovenal kritisch voor iedere luidspreker. Maar ook de zilverachtige klank van de luit en het klavecimbel lijdt onder een te luid afspeelniveau, terwijl de authentieke klank van de strijkers, hobo's, fagotten en hoorn dan algauw zijn natuurlijkheid verliest. Dit is een cd voor muzikale fijnproevers en niet voor apparatsjiki! Wie wil proeven van de transparantie die deze opname biedt verwijs ik graag naar track 23, het tweede allegro uit 'Alexander's Feast'.