CD-recensie
© Aart van der Wal, oktober 2017
Grieg - Moderen Synger - A Mother Sings Grieg: Hjertets Melodier op. 5 (Andersen) - Det første Møde op. 21 nr. 1 (Bjørnson) - Modersorg op. 15 nr. 4 (Richardt) - En Svane op. 25 nr. 2 (Ibsen) - Langs ei A op. 33 nr. 5 (Vinje) - Moderen synger op. 60 nr. 2 (Krag) - Millom Rosor op. 39 nr. 4 (Janson) - Lok op. 61 nr. 3 (Bjørnson) - Prinsessen EG 133 (Bjørnson) - Margretes Vuggesang op. 15 nr. 1 (Ibsen) - En Fuglevise op. 25 nr. 6 (Ibsen) - Kveldssang for Blakken op. 61 nr. 5 (Rolfsen) Grieg: Melankoli op. 47 nr. 5 - Vals op. 38 nr. 7 - Aften pa Højfjeldet op. 68 nr. 4 - Scherzo op. 54 nr. 5 - Hjemve op. 57 nr. 6 - Trolltog op. 54 nr. 3 - Gjettergutt op. 54 nr. 1 - Elegi op. 47 nr. 7 Phaedra PH 292038 • 52' • |  |
Sopraan en pianist hebben er veel voorwerk voor moeten verrichten, want Griegs productie mag er zijn: er zijn er maar liefst 180 liederen en een groot aantal pianostukken bewaard gebleven, zij het deels van een - het moet gezegd - tamelijk wisselende kwaliteit. Of anders gezegd: ze zijn niet allemaal even interessant, hoewel er geen een tussenzit waaruit niet Griegs grote vakmanschap als componist blijkt. Maar dat is nog iets anders dan voortdurend geïnspireerd schrijven. Dat is niet alleen een aspect dat Grieg aankleeft: ook componisten als Bach, Beethoven, Mozart en Schubert schreven niet uitsluitend bovenop de Parnassus. Soms zien we dat ook minder scherp of zijn we vooral subjectief: zodra aan een compositie maar de naam van een bekende componist is gehangen, wordt het al bij voorbaat tot een meesterwerk bestempeld.
Het voorwerk van Hendrickje Van Kerckhove (wat een heerlijk ouderwetse, typisch Hollandse naam voor deze Belgische nachtegaal!) en Nicolas Callot leverde voor deze cd vijftien liederen op, 'onze favorieten', aldus Hendrickje. Dan zijn er nog acht los verspreide pianostukken in de vorm van stemmingsvolle miniaturen aan toegevoegd. Samen levert dat een afwisselend programma op dat de expressieve veelkleurigheid van Griegs lied- en piano-oeuvre goed gedoseerd voor het voetlicht brengt. Daarbij is het geen toeval dat dit recital een duidelijk hoofdthema heeft meegekregen: moeder en kind. De Griegs kregen een dochter, Alexandra, maar zij stierf nauwelijks een jaar jong. Kort daarop volgde de miskraam van Nina. Geen wonder dus dat het lied voor de sterk aangeslagen componist een belangrijk toevluchtsoord werd. Zijn verdriet kon zodoende een plaats krijgen, al bracht die zeer ingrijpende gebeurtenissen niet alleen depressieve of melancholieke gedachten voort: er kwam na verloop tijd ook ruimte voor zonniger pennenvruchten. Dat ook in deze liederen en de pianostukken de romantische toets overheerst zal voor niemand een verrassing zijn. Dat vinden we ook terug in deze uitstekende vertolkingen waarin tekstbeleving en verbeelding op fraai natuurlijke wijze hand in hand gaan. De gemaakte keuzes zijn - hoe kan het anders - arbitrair. Ik begrijp best de keus voor het thema en de daaruit volgende 'favorieten', maar ik had graag de zes liederen op. 48 in deze collectie erbij gehad willen hebben. Ze vormen zonder enige twijfel een van de hoogtepunten uit Griegs totale liedoeuvre, al gaan ze dan niet specifiek over moeder en kind. Er was bovendien meer dan voldoende ruimte voor geweest.
_______________________
Reactie van Phaedra: De reden waarom op. 48 niet werd meegenomen in de thema-bloemlezing is tweeërlei: dit opus werd gecomponeerd op louter Duitse teksten en dat vonden de beide vertolkers niet passen binnen een geheel met Noorse poëzie. Anderzijds had Hendrickje samen met pianiste Inge Spinette dit werk al opgenomen twee jaar voordien op een ander label (Senza Nome). Ze wilde geen overlapping.