Glinka: Afscheid van Sint-Petersburg

Romans iz poemy 'David Riccio' - Yevreyskaya pesnya - Bolero - Davno li roskoshno - Kolybel'naya pesnya - Poputnaya pesnya - Stoy, moy verny, burny kon - Barkarola - Virtus antiqua - Zhavoronok - K Molly - Proshchal'naya pesnya - Ne iskushay menya bez nuzhdy - V krovi gorit ogon zhelan'ya - Ya pomnyu chudnoye mgnoven'ye - Somneiye - Meri - Kak sladko toboyu mne byt' - Ne govori, shto serdtsu bol'no.

Sergej Leiferkus (bariton), Semion Skigin (piano).

Conifer 75605 51264-2 • 64' •

---

De verzameltitel voor deze negentien liederen heeft alles te maken met Glinka's wens om Sint-Petersburg te verlaten en zijn intrek te nemen op het platteland, ver verwijderd van vriend en vijand, maar vooral..van zijn vrouw, met wie hij al geruime tijd in onmin leefde. Dit is geen cyclus, maar een compilatie uit verscheidene perioden, waarin ook de (overigens onbeduidende) Russische dichter Nestor Kukolnik een belangrijke rol heeft gespeeld.

Conifer heeft met dit duo letterlijk een gouden greep gedaan: Leiferkus en Skigin bewijzen voor de zoveelste keer dat zij op dit moment in dit Russische repertoire eigenlijk geen concurrentie hebben. Wat vooral opvalt is de natuurlijkheid die de bariton demonstreert en het gemak en de vanzelfsprekendheid waarmee hij de voor de expressie doorslaggevende elementen uit de tekst licht en daaraan maximale contouren verleent. De opbouw en de tempi van iedere lied worden in het verdere verloop met zoveel logica ontwikkeld dat je eigenlijk denkt dat het zo moet en niet anders. Skigin zet een pianopartij neer om eindeloos van te smullen: er is een groot palet aan sonoriteiten, rubati worden met groot gevoel voor timing uitgewerkt en de tot in de kleinste details uitgesponnen dynamiek levert voor de bariton het best denkbare decorum. Dit is een bijzondere hommage aan Glinka, de Vader van de Russische toonkunst. De opname laat geen detail onberoerd, met een bijna voelbare ruimte.