CD-recensie

 

© Aart van der Wal, januari 2023

Schumann: Vioolsonate nr. 1 in a, op. 105

Beethoven: Vioolsonate nr. 9 in A, op. 47 (Kreutzer)

Franck: Vioolsonate in A, FWV 8

Renaud Capuçon (viool), Martha Argerich (piano)
DG 4863533 • 83' •
Live-opname: 23 april 2022, Festival de Pâques d'Aix-en-Provence, Grand Théâtre de Provence

 

Beide musici zijn met dit programma prijkt door en door vertrouwd, waarbij Argerich wat dit betreft ten opzichte van Capuçon zelfs nog enigszins in het voordeel is door haar nog aanmerkelijk langere podiumervaring. Maar geen enkele twijfel erover: muzikaal zijn ze volkomen aan elkaar gewaagd (en niet minder belangrijk: op elkaar ingespeeld).

De live-opname kwam tot stand in het kader van dit zo bijzondere duo-optreden tijdens het Paasfestival in het Grand Théâtre in Aix-en-Provence op 23 april 2022, vijf dagen na het overlijden van hun vriend en muzikale partner, de Amerikaanse pianist Nicholas Angelich (hij overleed op 18 april in zijn woonplaats Parijs, 51 jaar oud, ten gevolge van een ernstige longziekte die hem al jarenlang plaagde). Dat het daardoor een speciaal aan hem gewijd herdenkingsconcert werd sprak eigenlijk vanzelf, al was het uit te voeren programma uiteraard al lang van tevoren vastgesteld.

Afbeelding uit het cd-boekje

Wat uit hun gezamenlijke recitals steeds weer blijkt is het volmaakte samengaan tussen de 'eigen stem' en die andere, niet minder belangrijke eigenschap: het zich volkomen harmonieus aan elkaars spel spiegelen. Twee musici bovendien die de veeleisende techniek die deze drie sonates eisen al lang en breed ontstegen zijn en daardoor alle aandacht kunnen richten op de interpretatie. Terwijl dit bovendien muziek is die zij al jaren onder hun muzikale huid hebben en waaraam een live-optreden voor een zaal gevuld met een ademloos luisterend publiek nog eens een extra dimensie aan hun spel toevoegt. Dat laatste uit zich bijvoorbeeld in de evocatief geplaatste accenten, de uitermate soepele fraseringen, maar ook het incidenteel eigenzinnige rubato (waarom niet?) en de menigmaal uit de band springende dynamiek; dit alles in de emotionele hitte van dát moment. Het levert alles bijeengenomen iniet alleen een superieure artistieke, maar ook humane en voor de luisteraar vooral magische staalkaart op die mij tot herhaald beluisteren dwong. Twee grote musici die in warme en gloedvolle toonzetting feitelijk op onnavolgbare wijze superieure muzikale dialogen met elkaar voeren, voortdurend gevoed door spontaniteit, spiritualiteit en zo te horen aangevuld met een behoorlijke dosis intuitie. De conclusie kan niet anders zijn dan dat sprake is van een door pure betovering omgeven recital.


index

Home  -  Actueel  -  Audio  -  Muziek  -  Video  -  Boeken  -  Links