CD-recensie

Einaudi op de harp: zo snel mogelijk naar de uitgang!

© Aart van der Wal, november 2013

De componist en pianist Ludovico Einaudi (1955) studeerde aan het Giuseppe Verdi Conservatorium in Milaan compositie, kwam in contact met Luciano Berio en mocht dankzij een ruime studiebeurs verder studeren in Tanglewood. Wie de filmmuziek van Einaudi heeft gehoord begrijpt al snel dat de Italiaan in feite in alle denkbare genres kan schrijven, een soort alleskunner die evenwel een ding niet goed kan: iets componeren dat werkelijk substantie heeft. Einaudi is typisch zo'n toondichter die zijn inspiratie overal vandaan haalt en in de laatste plaats uit zichzelf. Dat neemt niet weg dat deze kleinzoon van Luigi Einaudi, de tweede Italiaanse president, een riante wijngaard en dito optrekje bezit in het doorgaans zonnige Piemonte. Wat daarbij zeker zal hebben geholpen is de onvervalste reclame die de BBC voor Einaudi's muziek heeft gemaakt. In de zomer van 2011 was er zelfs sprake van een heuse campagne van een BBC anchor man, Greg James, om een stuk van Einaudi, I Giorni, in de top 40 te krijgen, wat nog lukte ook.

Vrijwel niemand zal het inmiddels hebben gemist: er heeft zich een ware Einaudi-hype ontwikkeld, in gang gezet door de media en keurig opgepikt door een aantal musici en platenmaatschappijen die er hun (financiële) voordeel mee doen. Dat het muzikaal allemaal weinig voorstelt is van veel minder belang dan de hoge verkoopcijfers die met Eiaudi's niemendalletjes worden gehaald. Er zijn zelfs musici van naam en faam die zich over dit repertoire hebben ontfermd: na Daniel Hope is het nu Lavinia Meijer die er de boer mee is opgegaan. Terwijl nog onlangs de Nederlandse pianiste Hanna Devich met een cd kwam die uitsluitend aan pianomuziek van Einaudi was gewijd. Zij onderging de muziek van Einaudi als volkomen nieuw en door het herhalende karakter als een drug. Om nog een stap verder te gaan met de vaststelling dat er in die miniaturen van Einaudi meer romantiek, meer dynamiek en meer tempowisselingen zitten dan in de nocturnes van Chopin. Na twee minuten van haar Einaudi pakte ik van de weeromstuit prompt die nocturnes uit de kast. Om binnen een minuut zeker te weten dat ik niet droomde: Einaudi kan zich in de verste verte niet meten met deze grote Poolse muzikale dichter die ook in puur compositietechnisch opzicht ver boven Einaudi's schraapsels uitsteekt.

Het lijkt op een van tevoren bedachte en minutieus uitgewerkte commerciële carrousel die begint bij een lumineus idee ("met die Einaudi moeten we iets gaan doen") en via De Wereld Draait Door de beoogde kasstroom in werking zet (ja ja, er is goed over nagedacht). Wie in DWDD komt, heeft vanaf dat moment een aanzienlijk deel van het toekomstige succes al binnengesleept. Daarom zijn artiesten ook bereid om hun hele technische hebben en houden naar de studio te slepen voor niet meer dan een minuut of wat aandacht. Dat is goud waard!

Einaudi op de harp is weer heel veel van hetzelfde: minimale ontwikkeling, eindeloze herhaalpatronen, maar perfect gekozen om een deel van de mensheid te behagen. Het maakt weinig uit of deze stukjes op de piano of op de harp worden gespeeld. We zitten tenslotte midden in de comfortzone van deze muzak. En Lavinia Meijer? Ze heeft die pianostukjes keurig bewerkt en ze speelt góddelijk.

Er zullen ongetwijfeld heel veel cd's van worden verkocht; en misschien ook nog de nodige vinylplaten (ook al zo'n hype). Sony is nu de nieuwe betaalmeester geworden: het contract dat Lavinia met Channel Classics had is ingeruild voor een (riantere?) toekomst bij Sony. Men zal ten huize van Channel Classics minstens even met de ogen hebben geknipperd: stevig investeren in een artiest die dan op het zelf gekozen moment suprème naar een ander gaat. Het overkwam het bedrijf in het pittoreske Herwijnen als eerder (Pieter Wispelwey stapte over naar Onyx), maar er zijn meer voorbeelden van te geven: Julia Fischer die van PentaTone naar Decca 'verhuisde' en Lang Lang van DG naar Sony, enzovoort. Best vervelend, maar de wereld gaat dóór!

En Einaudi's Passaggio? Wat mij betreft zo snel mogelijk naar de uitgang!

index