CD-recensie

 

© Aart van der Wal

 

Dutilleux: Vioolconcert (L'Arbre des songes) - Celloconcert (Tout un monde lointain).

Pierre Amoyal (viool), Lynn Harrell (cello), Orchestre National de France o.l.v. Charles Dutoit.

Decca 444398-2 • 52' •


De muzikale grammatica van Dutilleux vindt zijn wortels in zowel het neo-classicisme als in zijn grote bewondering voor o.a. de strijkwartetten van Bela Bartók. Maar ook de invloeden van Berg, Stravinsky, Roussel en Ravel zijn onmiskenbaar. Kort na de Tweede Wereldoorlog, toen de verworvenheden van de Tweede Weense School ook in Frankrijk vastere grond onder de voeten kregen, was het vooral het seriële componeren dat Dutilleux naast de toepassing van clustertechnieken nieuwe perspectieven bood. Textuur en ritme werden bloksgewijze strak afgekaderd en dat leverde in samenhang met de inventief toegepaste pantonaliteit een onmiskenbaar eigen muzikale identiteit op. Zowel het celloconcert dat aan het einde van de jaren zestig ontstond, als het rond '83 gecomponeerde vioolconcert zijn uiterst contrastrijke werken, waarin de virtuositeit van het solo-instrument minder op de voorgrond treedt, maar door de bijzondere klankeffecten en extreme liggingen een heel bijzondere klankwereld wordt opgeroepen. Amoyal en Harrell geven indrukwekkende vertolkingen, zeer geïnspireerd terzijde gestaan door Dutoit en het fabuleus spelend ONF. De opname van het Vioolconcert is in de beste Decca-traditie: stralend en sonoor, met een laagweergave om in te zwelgen, een zeer goed doortekend midden en hoog, en met de viool en cello fonogeniek ingebed in het orkestrale koloriet. In het Celloconcert miste ik in het middenregister enige transparantie, maar dat doet op zich niet af aan de kwaliteit van deze fraaie productie. Het cd-boekje vermeldt nog dat de componist tijdens de opnamenessies aanwezig was en die gelegenheid te baat nam om nog enige wijzigingen in de partituur aan te brengen.


index

Home  -  Actueel  -  Audio  -  Muziek  -  Video  -  Boeken  -  Links