CD-recensie
© Aart van der Wal, september 2023
Madoka Nakamaru- Wachet Auf Klik hier voor de inhoudsopgave Madoka Nakamaru (viool) |
 |
Ik heb het vaak genoeg opgemerkt: Bachs muziek kan wel een (behoorlijk) stootje hebben, maar blijkt tevens uitstekend geschikt – het een hangt ongetwijfeld samen met het ander – voor allerhande arrangementen en transcripties (ze worden vaak ten onrechte in een adem genoemd). Een Toccata voor waterglazen lukt net zo goed als een Gigue voor accordeon. Het zijn slechts twee voorbeelden van een eindeloze reeks.
Dat wil uiteraard niet zeggen dat een bewerker zomaar wat kan aanrommelen en gelukkig is dat bij de Belgische componist Wouter Dekoninck, die door het muzikale leven gaat als klavecinist, dirigent, componist en organist (hij is vast verbonden aan de St.-Gertrude kerk in Leuven, dat het historische Penceler-orgel uit 1714 in gebruik heeft) geenszins het geval. U kunt hier, op zijn website, het een en ander over hem te weten komen. Dat hij, gezien zijn achtergrond, geworteld is in de historiserende uitvoeringspraktijk spreekt bijna voor zich: methode en daarmee retoriek zijn bij hem in uitstekende handen.
Op dit Et'cetera-album presenteert hij zich als componist en bewerker, een duo-activiteit die hem uitstekend afgaat. Zowel in de zeer smaakvolle bewerkingen als in de eigen composities blijft hij in ‘stijl', zonder daarbij concessies te doen aan het strikt individuele cachet, een creatieve prestatie van de bovenste plank, met als ‘rode draad' in dit met zorg samengestelde programma het koraal en volks-, kinder- en wiegenliedjes (‘Wachet auf!').
Dat heeft tevens zegenrijke gevolgen heeft voor het inventieve spel van de Japanse violiste Madoka Nakamaru, technisch volkomen gaaf, fijnzinnige articulerend en fraserend, met een gloedvolle toon, waardoor ze, mede dankzij het ongebondene, vrije dat haar vertolkingen eveneens kenmerkt, diep tot deze muziek weet door te dringen. Haar samenwerking met Dekoninck dateert al vanaf 2014, toen ze met het Hildebrandt Consort, waarvan ze concertmeester is, tijdens de Thüringer Bachwochen diens ‘Grosse Messe 1739 für Bach und Luther' ten doop hield. Ze zullen elkaar, ook wat de muziek op deze cd betreft, zeker hebben geïnspireerd.
Dat ook zij zich de historiserende uitvoeringspraktijk eigen heeft gemaakt spreekt voor zich (ze hanteert zowel de barok- als de traditionele' viool), maar ze zal ongetwijfeld ook de nodige kennis hebben opgedaan in de ensembles van zwaargewichten als René Jacobs, Sigiswald Kuijken, Masaaki Suzuki, Hervé Niquet, Leonardo García Alarcón en Erik Van Nevel.
De opname is een pláátje. Wat me er tevens toe brengt dat op de cd nog voldoende ruimte was geweest voor een complete sonate of partita.