CD-recensie
© Aart van der Wal
Fauré: Sonate voor viool en piano nr. 1 in A, op. 13.
Debussy: Sonate voor viool en piano in g.
Franck: Sonate voor viool en piano in A.
Pinchas Zukerman (viool), Marc Neikrug (piano).
RCA 09026 62697-2 • 68' •
Met een volmaakte techniek en glanzende toon worden met brede streken gloedvolle interpretaties ten beste gegeven. Maar noch Fauré, noch Debussy varen er wel bij. Fauré's uit 1876 daterende, eerste kamermuziekwerk moet het nu zonder halftinten stellen en het te krachtige spel staat een fijnzinniger, beter afgewogen benadering in de weg. Debussy's laatste meesterwerk uit 1916 treft hetzelfde lot: de door de componist zo nauwkeurig getoonzette tegenstelling tussen sprankelende levenslust en schrijnende melancholie wordt niet voldoende herkend en blijft in deze uitvoering dan ook grotendeels verborgen. Het tweede deel (Fantasque et léger) mist de vereiste lichtheid en is duidelijk topzwaar. De dertig jaar daarvoor gecomponeerde sonate van Franck verdraagt de zinderende, maar zware aanpak echter uitstekend. In het stormachtige, krachtige allegro vliegen de vonken eraf, terwijl in het daaropvolgende recitatief en aria de diepe, glanzende viooltoon naar expressieve hoogten wordt gestuwd en de lyriek volop kansen krijgt. De opname is zeer direct en daardoor nogal kil uitgevallen. Al met al toch een gemiste kans, want bij mijn weten zijn er geen toonaangevende vertolkingen van deze sonates op één cd.