CD-recensie

 

© Aart van der Wal, september 2017

 

Bach: Franse suite nr. 3 in b, BWV 814 - nr. 5 in G, BWV 816

Chopin: Mazurka in fis, op. 6 nr. 1 - in a, op. 7 nr. 2 - in C, op. 24 nr. 2 - in a, op. 17 nr. 4 - in bes, op. 24 nr. 4 - in cis, op. 50 nr. 3 - in cis, op. 63 nr. 3 - in a, op. 67 nr. 4 - in a, op. 68 nr. 2 - in f, op. 68 nr. 4

Alexandra Sostmann (piano)
TYXart TXA 17097 • 72' •
Opname: maart 2017, Friedrich-Ebert-Halle, Hamburg

 

De Duitse pianiste Barbara Sostmann (1970) houdt van avontuurlijk samengestelde programma's. Niet alleen op het concertpodium, maar ook in de studio. Zo combineerde zij op haar cd 'Bach & Contemporary' Bach met Goebaidoelina, Dutilleux, Xiaoyong Chen, Riley en Sjostakovitsj. Een dergelijk gedurfd programma valt prompt op en als de uitvoering dan ook nog 'op niveau' is hoeft niemand te klagen. Haar nieuwste cd, met uitsluitend muziek van Bach en Chopin, biedt dergelijke verrassingen uiteraard niet. Sterker nog, het draait om muziek die al in alle denkbare toonaarden met groot succes zijn bezongen, door de grootste pianisten. Hiermee kom je dus al a priori niet boven dat toch al buitenproportioneel gegroeide maaiveld uit. Het lijkt mij dat pianiste en label zich dat in dit geval niet voldoende hebben gerealiseerd, al zal er ongetwijfeld wel een markt voor zijn.

De oosterburen waren van het spel van Sostmann verrukt. Phonoforum schreef over haar vorige cd: 'Musik und Klang sehr gut' en Thorsten Preuss van de Beierse omroep had het zelfs over 'magische ogenblikken' en 'een fascinerende ontdekkingsreis in de diepte van de tijd'. Van mij mag het en chauvinisme is geen zonde, maar ik breng liever een redelijke dosis nuchterheid mee en die zegt mij dat Sostmann er beter aan had gedaan om voor een avontuurlijker programma te kiezen. En ik zeg dat te meer omdat haar spel wel degelijk voortreffelijk is: verbeeldingsvol, tot in de puntjes verzorgd, de articulatie tiptop en vrij van de maniertjes die menige andere vertolking ontsiert. Bach is streng maar met een welluidende glimlach, Chopin - geflankeerd door de beide Bach-suites - melancholiek, diep doorvoeld, met fraai gedoseerde rubati. Jammer dus dat Sostmann de lijn van 'Bach & Contemporaries' met deze nieuwe uitgave niet heeft voortgezet. Het had een meer dan voortreffelijke ear-opener kunnen zijn.


index

Home  -  Actueel  -  Audio  -  Muziek  -  Video  -  Boeken  -  Links