CD-recensie
© Aart van der Wal, september 2024 |
Albane Imbs houdt in het boekje een stevig pleidooi voor de muziek van deze twee zeventiende eeuwse Italiaanse meesters, Bellerofonte Castaldi (1581-1649) en Domenico Pellegrini (ca. 1617-ca. 1682). Nog belangrijker: wat betreft de uitvoering van deze Capricci a due stromenti en Armoniosi Concerti maakte ze dat, samen met Rolf Lislevand, tevens volledig waar. De uit Modena afkomstige Castaldi was een virtuoos op de teorbe, de in Bologna gewortelde Pellegrini een al even bedreven gitarist. Geen wonder dus dat zij de fijnste kneepjes van hun instrument kenden en beheersten, en dat in hun composities volop wisten te exploreren. Al missen we in dit oeuvre wel de excentrieke hoogstandjes van een Kapsberger en Foscarini (hen ging in die tijd geen zee te hoog, experimenteerden ze haar hartenlust). Wat deze capricci en concerti eveneens duidelijk maken is dat zij stilistisch en inhoudelijk niet zo ver afstaan van de Prima Pratica ofwel de Stile Antico, de pendant van de Stile Moderno. Met als belangrijke kenmerken het vermijden van overdreven gestiek en rijk uitgedoste ornamentatie. Binnen de relatief beperkt gehouden expressieve kaders ligt het zwaartepunt bij de fijnzinnige textuur en dito instrumentale kleuring (met de daarbij behorende registerwisselingen), naar de 'taal van de luit' en gemodelleerd naar de geest van de ‘Seicento', die in Italië de breuk met de Renaissance inluidde en daarmee het begin van de Barok (en Contrareformatie) aankondigde. Met deze vrij onbekend gebleven muziek en de op de historiserende uitvoeringspraktijk georiënteerde uitvoeringen op replica's van historische instrumenten mogen we ons zeker gelukkig prijzen. De opname straalt een en al helderheid uit. De balans tussen de instrumenten is eveneens bijzonder goed geslaagd, waardoor het stemmenweefsel optimaal tot zijn recht komt. Aardig om te vermelden dat teorbist Rudolf Lisveland tevens de rol van opnametechnicus op zich heeft genomen. index |
|