CD-recensie
© Aart van der Wal, december 2021 |
Het zal u ongetwijfeld zijn opgevallen dat ik nogal eens mijn bedenkingen heb tegen de zoveelste opname van muziek waarvan de discografie uitpuilt in uitvoeringen waaraan werkelijk niets meer te verbeteren valt. Dat musici en labels steeds weer willen teruggrijpen op (over)bekend repertoire om redenen die ik niet kan bevroeden. Wel of niet bespreken? Ik heb gedacht aan het introduceren van een rubriek Kort gesignaleerd, maar ik ben er nog niet uit. Niets nieuws onder de zon klinkt al bij voorbaat zo onvriendelijk! Zo ook dit nieuwe album van het Spaanse muzieklabel Eudora dat onder de titel Chiaroscuro, een term ontleend aan het clair-obscur in de schilderkunst, ons voor de zoveelste keer wil laten kennismaken met Brahms' beide klarinetsonates en Schumanns Fantasiestücke op. 73. Wat qua repertoire wel nog net buiten de bekende boot valt zijn de drie Romanzen op. 22 van Clara Schumann (hier in de versie voor klarinet en piano), feitelijk de pendant van de Drei Romanzen op. 94 van haar man Robert (die overigens van aanmerkelijk hogere inventie getuigen). Aanj het spel van de klarinettiste Ona Cardona en de pianist Josep Colom valt weinig af te dingen: ze spelen deze stukken binnen de kaders van een reeds lang bestaande traditie, waarbij ze gelukkig wel een zekere vrijheid in de agogiek hebben nagestreefd. Waar dan weer tegenoverstaat dat de klarinettiste zich ten aanzien van het mogelijke scala aan klankkleuren nogal bescheiden heeft opgesteld. Samengevat is de 'oogst' te weinig om deze uitvoeringen boven het al zo langzamerhand onoverzienbare maaiveld uit te doen steken. Daarom durf ik de conclusie wel te trekken dat deze uitgave vooral van belang zou kunnen zijn voor de Spaanse markt. De opname is van uitstekend gehalte, zowel in stereo als in surround. De rippers onder u hebben weer eens pech: op de sacd is geen enkele trackinformatie te vinden. Het blijft wat dit betreft nog steeds veelal tobben. index |
|