CD-recensie
© Aart van der Wal, februari 2010
 |
Bruch: Vioolconcert nr. 1 in g, op. 26.
Brahms: Vioolconcert in D, op. 77.
Sarah Chang (viool), Dresdner Philharmonie o.l.v. Kurt Masur.
EMI Classics 9 67004 2 6 • 62' •
Sarah Chang (Philadelphia 1980) is in deze beide concerten, ware paradepaarden van de vioolliteratuur, zeker niet een van mijn favoriete solisten, wat alles te maken heeft met haar zelbewuste keus om de expressie toch vooral met de linkerhand aan te zetten. Ze opteert voor een overdosis vibrato dat in het Adagio van Brahms' Vioolconcert het muzikale parcours uitermate onrustig maakt. Dan zijn er de individuele noten en fraseringen die ze blijkbaar doelbewust zo naar zich toe trekt dat de muziek in fragmenten uiteen dreigt te vallen. Het is uitstekend dat een solist haar noten en frases kleurt, maar het moet geen expressieve overkill worden, die op de toehoorder een vermoeiende uitwerking heeft. Zo verging het althans mij. Om het simpel te zeggen: Chang laat zich in haar expressie meer leiden door haar linkerhand dan door haar stokvoering.
Kurt Masur is in deze beide concerten een ware rots in de branding. De inmiddels 82-jarige maestro bruist nog van energie en neemt herhaaldelijk het spirituele voortouw. Het bruist en het kolkt in de finale van het Brahms-concert met zijn onvervalste zigeuneridioom! Dit is het ware giocoso zoals Brahms zich dat moet hebben voorgesteld.
De opnamekwaliteit mag er zijn. Hoewel sprake is van twee verschillende locaties in Dresden (het Bruch-concert werd in mei 2009 in de Lukaskirche, het Brahms-concert een maand later in het Kulturpalast vastgelegd) en de akoestiek van beide behoorlijk van elkaar verschilt, hebben de technici tijdens de postproductie voor een bijzonder fraai en evenwichtig klankbeeld gezorgd: het verschil tussen de beide opnamen is marginaal. De soloviool staat iets op de voorgrond, met het orkest er mooi omheen gedrapeerd. Wat vooral treft is de bronzen sonoriteit die volmaakt bij deze muziek past.
Het cd-boekje bevat geen biografische gegevens van de solist, de dirigent en het orkest, maar op www.changbruchbrahms.com valt wel het een en ander na te lezen.