![]() CD-recensie
© Aart van der Wal, februari 2005
|
Brahms: Wir wandelten op. 96 nr. 2 - Der Gang zum Liebchen op. 48 nr. 1 - Komm bald op. 97 nr. 5 - Salamander op. 107 nr. 2 - Nachtigall op. 97 nr. 1 - Serenade op. 70 nr. 3 - Geheimnis op. 71 nr. 3 - Von waldbekränzter Höhe op. 57 nr. 1 - Dein blaues Auge hällt so still op. 59 nr. 8 - Wie bist du, meine Königin op. 32 nr. 9 - Meine Liebe ist grün wie der Fliederbusch op. 63 nr. 5 - Die Kränze op. 46 nr. 1 - Sah dem edlen Bildnis op. 46 nr. 2 - An die Nachtigall op. 46 nr. 4 - Die Schale der Vergessenheit op. 46 nr. 3 - In Waldeseinsamkeit op. 85 nr. 6 - Wiegenlied op. 49 nr. 4 - Sonntag op. 47 nr. 3 - 0 wüss'ich doch den Weg zurück op. 63 nr. 8 - Minnelied op. 71 nr. 5 - Feldeinsamkeit op. 86 nr. 2 - Ständchen op. 106 nr. 1 - Von ewiger Liebe op. 43 nr. 1 - Die Mainacht op. 43 nr. 2 - Botschaft op. 47 nr. 1. Thomas Allen (bariton), Geoffrey Parsons (piano). Virgin VC 545077-2 • 62' • In de meeste liederen van Brahms overheerst de conservatieve eenvoud van het strofenlied. De vrij gemakkelijk te zingen melodische lijnen vinden niet zelden hun wortels in de vele Duitse volksliedjes die Ludwig Erk bundelde en in 1839 publiceerde. De A-B-A liedvorm is daarbij de rots in de branding van driftige piano-arpeggio's, grote harmonische verschuivingen en niet in de laatste plaats Brahms' voorliefde voor de grote sext. Want de hoge kunstvorm die in deze liederen wordt bereikt, ligt toch voornamelijk in de pianopartij besloten. 'Begeleiding' is dan ook niets anders dan een eufemisme en schiet als omschrijving hopeloos tekort. De pianist vaart niet zelden een geheel eigen koers, die melodisch, harmonisch en ritmisch zeer sterk met de zangpartij contrasteert. Dat de melodische eenvoud van de 'Gesangslinien' echter ook bedrieglijk kan zijn, leert bijv. het verstilde Feldeinsamkeit, dat van de zanger een bijna instrumentale aanpak in pure legato~ stijl in mezzo piano vraagt. Allen en Parsons kennen dit repertoire door en door en geven daarvan in bijna iedere noot zeer overtuigend blijk. Voor de feilloze opbouw, het aftasten van de emotionele grenzen en het aanbrengen van dan weer zeer graduele, dan weer forse dynamische nuances past slechts één woord: exemplarisch. Een verdere verrijking van het toch al uitbundig uitgebrachte liedrepertoire van deze componist. De opname is goed geslaagd, al viel het mij op dat in het eerste lied vanaf forte de stem van rechts naar het midden verschuift. index |