Brahms: 8 Zigeunerlieder op. 103 - Da unten im Tale, WoO 33 nr. 6 - In stiller Nacht, WoO 33 nr. 42 - Och Moder, ich well en Ding han, WoO 33 nr. 33 - Verstohlen geht der Mond auf, WoO 33 nr. 49 - Des liebsten Schwur op. 69 nr. 4 - Feldeinsamkeit op. 86 nr. 2 - Alte Liebe op. 72 nr. 1 - Wie Melodien zieht es mir op. 105 nr. 1 - Immer leiser wird mein Schlummer op. 105 nr. 2 - Auf dem Kirchhofe op. 105 nr. 4 - Ständchen op. 106 nr. 1 - Dein blaues Auge op. 59 nr. 8 - Von ewiger Liebe op. 43 nr. 1 - Die Mainacht op. 43 nr. 2 - Vergebliches Ständchen op. 84 nr. 4 - Wiegenlied op. 49 nr. 4 - Gestillte Sehnsucht op. 91 nr. 1 - Geistliches Wiegenlied op. 91 nr. 2.

Monica Groop (mezzosopraan), Jubilate Choir, Ilari Angervo (altviool), Alexei Lubimov (piano).

Ondine ODE 896-2 • 65' •

---

Groop heeft wel een behoorlijke techniek in huis maar ze neigt naar luid zingen, waarbij ze zich te veel aan de noten vastklampt. Ook in dit Brahms-programma komen deze gebreken weer naar voren, zij het dat ze iets minder geprononceerd zijn dan in haar Schubert-recital (ODE 886-2). Maar hoe het ook wordt gewend of gekeerd: souplesse is niet haar fort en maakt ze qua tekstbehandeling te weinig onderscheid qua dictie, kleuring en dynamiek. De expressie blijft dan ook in de kiem steken. Op die manier worden Feldeinsamkeit en Immer leiser wird mein Schlummer van hun innerlijke ontroering ontdaan. Soms is er een randje aan de stem van de mezzo dat mij niet aanspreekt (bijv. het begin van op. 105 nr. 4). Aan Lubimov ligt het niet, hoewel ook hij naar mijn gevoel hoorbaar gebukt gaat onder de verrichtingen van Groop. Op de spaarzame koorbijdragen (op. 91) en het aandeel van Angervo valt technisch niets aan te merken, maar de geïnspireerde vonk wil maar niet overslaan. De opname is uitstekend, daar niet van.