CD-recensie
© Aart van der Wal, mei 2014
Beethoven: The Complete String QuartetsStrijkkwartet nr. 6 in Bes, op. 18 nr. 6 - nr. 12 in Es, op. 127 - 2 in G, op. 18 nr. 2 - nr. 9 in C, op. 59 nr. 3 (Razumowsky) - 11 in f, op. 95 (Serioso) - nr. 14 in cis, op. 131 - nr. 1 in F, op. 18 nr. 1 - nr. 4 in c, op. 18 nr. 4 - nr. 3 in D, op. 18 nr. 3 - nr. 5 in A, op. 18 nr. 5 - Grosse Fuge in Bes, op. 133 - nr. 7 in F, op. 59 nr. 1 (Razumowsky) - nr. 8 in e, op. 59 nr. 2 (Razumowsky) - nr. 10 in Es, op. 74 (Harp) - nr. 13 in Bes, op. 130 - nr. 15 in a, op. 132 - nr. 16 in F, op. 135 Belcea Quartet Zig-Zag Territoires ZZT344 (8 cd's) Live-opname: 2011/12, Britten Studio, Snape |
Alleen deel 2 - zie voetnoot
|
In de zaal van de Britten Studio (The Maltings) in Snape een muisstil publiek, op het podium opperste concentratie, de onpeilbare diepgang die zeker in Beethovens late kwartetten voortdurend manifest is, maar ook zaken als klankdifferentiatie, fijn geciseleerde frasering, dynamische nuancering, ritmische precisie en spanningsopbouw komen volop aan bod. Deze vroegere leerlingen (Corina Belcea en Axel Schacher, viool; Krzysztof Chorzelski, altviool; Antoine Lederlin, cello) van het Alban Berg Quartett paren muzikale intensiteit aan artistieke rijpheid. Dat alles tezamen genomen werpt zijn vruchten af, onverschillig welke muziek het ensemble op de lessenaar heeft liggen. Dat Beethoven hen echter zeer na aan het hart ligt, blijkt wel uit het feit dat sinds de oprichting in 1994 de kwartetten herhaaldelijk op het programma prijkten.
 |
Het Belca speelt als een strijkkwartet van deze tijd, met niet of nauwelijks romantische 'omzwervingen', maar niet minder gedreven, met een engagement om diep de hoed voor af te nemen. Van de symfonische sonoriteit van opus 95 naar het breekbare 'Heiliger Dankgesang' van opus 132, van het baanbrekende opus 18 nr. 6 naar het oneindige vergezicht van opus 131 (het niet minder dan revolutionaire openingsdeel maakte mij in deze uitvoering door zijn raffinement en gecondenseerde opbouw sprakeloos), het pakt uit als een parcours dat in muzikaal en menselijk opzicht van een overweldigende schoonheid is en de aandacht voortdurend gevangen houdt. Niet minder ongehoord zijn de contrasten, zoals in opus 74, met na het contemplatieve, bijna tastend tedere Adagio het losbarstende Scherzo, een echt Presto, als een wervelwind, met een ritmisch profiel en syncopen om u tegen te zeggen, en iedere noot ferm op zijn plaats. En dan te bedenken dat dit stuk voor stuk live-uitvoeringen zijn! De cd's volgen niet de chronologische volgorde, wat overigens geen enkel bezwaar is; en wie wil kan zijn eigen volgorde samenstellen (in de werkomschrijving hierboven heb ik de volgorde op de acht cd's aangehouden)..
Diep respect ook voor producer John Fraser en geluidstechnicus Arne Akselberg: het staat er allemaal formidabel op. Dit is een van de beste integrale cycli van de laatste jaren, geen enkele twijfel daarover. Twee kritische puntjes: in de doos zijn de cd's, we zien dat vaak, afzonderlijk in papieren hoesjes verpakt, maar wel dusdanig dichtgeplakt dat het mij niet lukte om een aantal daarvan zonder scheuren uit de verpakking te halen. Dat had duidelijk anders gemoeten. Op de (genummerde) cd's wordt de werken niet vermeld. Wie een bepaald kwartet wil opzoeken heeft in eerste instantie dus het boekje nodig.
____________________
* Zig-Zag Territoires heeft deze cyclus ook over twee uitgaven verdeeld op de markt gebracht: deel 1
met de kwartetten nrs. 1, 2, 4, 6, 9, 11, 12, 14 en de Grosse Fuge,, en deel 2 met de kwartetten 3, 5, 7, 8, 10, 13, 15 en 16.