Beethoven: Pianosonates nr. 23 in f, op. 57 (Appassionata) - nr. 24 in Fis, op. 78 - nr. 25 in G, op. 79 (Alla tedesca) - nr. 27 in e, op. 90.

Alfred Brendel (piano).

Philips 442787-2 • 60' •

---

Dit zijn formidabele uitvoeringen, maar de opnamekwaliteit doet helaas afbreuk aan de dynamische nuances en de expressieve gradaties die Brendel aanbrengt. Ik vind dat een onbegrijpelijke zaak. Je hoeft slechts één keer Brendel 'live' gehoord te hebben, om te weten dat dit niet kan kloppen, alsof in de opname de pianissimo-passages zijn 'opgehaald', waardoor de bij Brendel bijna spreekwoordelijke, gedifferentieerde variëteit aan sterktegraden vrijwel ontbreekt. Track 4, vanaf 1:47 (het openingsdeel van op. 78) is daarvan een van de vele voorbeelden. Het kan best zo zijn dat de pianist zijn dag(en) niet helemáál had, maar het lijkt me veel waarschijnlijker dat de producers behoorlijke steken lieten vallen en de technici ook nog eens de in Snape en Neumarkt gemaakte opnamen met een identieke akoestische sausje hebben bedekt. Vooral in het openingsdeel van op. 90 vind ik het gebrom van Brendel vrij hinderlijk. In track 6, tussen 1:16 en 1:19 kleven enige ongerechtigheden aan de vleugelklank.