CD-recensie
© Aart van der Wal, oktober 2023
Virtuosity and Grace - Sonatas for Viola da Gamba - Carl Philipp Emanuel & Johann Christian Bach Klik hier voor de inhoudsopgave l'Amoroso: Guido Balestracci en Stéphanie Houillon (viola da gamba), Paolo Corsi (fortepiano en klavecimbel) |
Barokmuziek kent een onnoemelijk aantal liefhebbers en dat is begrijpelijk: ze is zeer toegankelijk en bovendien uiterst mededeelzaam, terwijl ze ons bovendien terugbrengt naar een tijd die heel ver achter ons ligt en een zeer rijke historie kent.
Natuurlijks is het daarbij onontkoombaar dat er relatief veel kaf onder het koren zit en veel barokmuziek van weinig oorspronkelijkheid getuigt of zelfs uitgesproken saai is (als de uitvoering zelf het al niet in de hand heeft gewerkt). Bovendien waren er in die tijd nogal wat veelschrijvers onder het componistengilde. Wat niet wegneemt dat we ons gelukkig mogen prijzen met de vele musici, opnametechnici en muzieklabels die de barokmuziek in haar vele geuren en kleuren onze huiskamers inloodsen, waaronder veel onbekend werk dat het zeker waard is om gehoord te worden. Wie op ontdekkingsreis wil kan ook wat dit betreft zijn hart ophalen.
Onder de vele componisten (meestal ook uitvoerende musici van eigen en andermans werk) is er een aantal dat is voortgekomen uit de illustere Bach-familie, die ons zo goed bekende muzikale dynastie die in de westerse muziekgeschiedenis veel sporen heeft getrokken én nagelaten. Een geslacht ook dat in Saksen en Thüringen zeven generaties lang musici en componisten van portuur heeft voortgebracht, waarvan de meesten vooraanstaande muzikale posities bekleedden aan hoven en in kerken. Daaronder ook de beide bekende Bach-zonen Carl Philipp Emanuel (C.Ph.E.) en Johann Christian (J.C.), waarvan we op dit nieuwe album een aantal gambasonates horen. Muziek die tevens duidelijk maakt dat haar rijpe appels vrij ver van de boom van vader Bach zijn gevallen.
In 1750, het jaar waarin hun vader overleed, was C.Ph.E. 36 en J.C. 15 jaar. Dat aanzienlijke leeftijdsverschil vinden we – niet toevallig - terug in de composities van beide zonen, met C.Ph.E. als meer vooruitstrevende en J.C. als meer behoudende muziekvinder. Dat blijkt ook uit deze zeven gambasonates, wat niet wegneemt dat de kwaliteit ervan zonder meer hoog is.
De vertolkingen bieden een afgewogen mengeling van virtuositeit en sensibiliteit, de frasering, accentuering, versiering en kleuring afgeleid van de historiserende uitvoeringspraktijk. Het resultaat is pure klank- en expressieve schoonheid die saaiheid of routine geen enkele kans geeft. Wat de albumtitel belooft: Virtuosity and Grace, wordt door dit ensemble meer dan waar gemaakt.
Schattig, de cover-afbeelding, al schreven deze beide 'heertjes' toen zeker nog geen gambasonates...