CD-recensie

© Aart van der Wal, augustus 2021

De Franse klavecinist en organist Benjamin Alard (Rouen, 1985) wijdt zich momenteel aan een ware titanenklus: het inspelen van alle klavierwerken van Johann Sebastian Bach voor het Franse muzieklabel Harmonia Mundi. Daarvan zijn inmiddels de eerste vier delen verschenen, waarvan ik er hier twee heb besproken.

Vanuit dit perspectief lijkt deze heruitgave van Bachs zes triosonates BWV 525-530 wellicht voor menigeen overbodig, maar de keerzijde van deze (overigens gouden) medaille is dat wie slechts wil ‘proeven' hier wel degelijk uitstekend terecht kan. Want Alard is een organist van formaat die zelfs door de klavecinist Gustav Leonardt (1928-2012) op handen werd gedragen; en dat zegt toch wel iets.

We horen die waardering terug in Alards bevlogen, rijk versierde spel dat tevens wordt gekenmerkt door geraffineerde registraties op het schitterende orgel van Saint-Louis-en-I'îlle in Parijs, door Bernard Aubertin in 2004/05 opgetrokken in barokstijl en waarover u hier meer kunt lezen (in het karig uitgevallen boekje is dit aspect buiten de boot gevallen). Het album werd oorspronkelijk in 2008 uitgebracht onder het catalogusnummer Alpha 152 en is interessant genoeg voor een ‘kort gesignaleerd'. Bij deze dus. Die rare afbeelding van een stekelige cactus op de voorplaat past niet bij de muziek noch bij Alards vertolking. Of ja, het zou misschien kunnen worden uitgelegd als weerbarstig? Ik houd het er echter op dat deze grafici (of marketeers) er nogal vreemde opvattingen op nahouden; of dat ze niks van deze muziek hebben begrepen. Ik vrees het laatste...

______________
Zie ook: Benjamin Alard over de klavierwerken van J.S. Bach op YouTube

index