CD-recensie
© Aart van der Wal, juli 2021
Homage to Bach - The Solo Violin Sonatas Bach: Sonate voor viool solo nr. 1 in g, BWV 1001 -nr. 2 in a, BWV 1003 - nr. 3 in C, BWV 1005 (bewerkingen voor strijkkwartet) Brodsky Quartet: Gina McCormack, Ian Belton, Paul Cassidy, Jaqueline Thomas |
Deze ‘Homage to Bach' komt wat mij betreft eerder neer op een verliesrekening dan op een eerbetoon. Het verlies schuilt in dit kwartetarrangement van wat oorspronkelijk de ‘Sei Solo à Violino senza Basso' zijn, Bachs onvoorstelbaar ingenieus aangebrachte meerstemmigheid in deze composities voor die ene eenzame viool. Overgedragen op vier strijkinstrumenten blijft van deze ingenieuze schittering echter vrijwel niets meer over. Met name de langzame delen hebben er zwaar onder te lijden. Altviolist Paul Cassidy koos voor dit experiment uit de drie sonates (dus niet de partita's) BWV 1001, 1003 en 1005. Volgens de toelichting moet deze bewerking een ware heksentoer zijn geweest, wat niet wegneemt dat misschien wel het grootste bezwaar van deze merkwaardige metamorfose van Bachs origineel is dat er een compleet ander maar bovenal onverteerbaar werk van is gemaakt.
Geen enkel misverstand erover: de drie sonates worden door het Brodsky fabuleus gespeeld, maar het vervelende is dat de muziek zelf er totaal maar dan ook totaal niet bij past: het is in mijn optiek een volkomen mislukte stijlfiguur geworden. Maar het toont toch vooral aan hoe groot Bachs genie was: ik ken geen achttiende-eeuwse componist die zo fenomenaal voor een specifiek instrument kon schrijven als hij. Het Brodsky levert daarvan jammer genoeg en uiteraard ongewild het onomstotelijk bewijs. Terwijl er nog zoveel échte strijkkwartetten zijn die op uitvoering wachten.