CD-recensie
© Aarnout Coster, september 2012
 |
London Calling!
Händel: Sinfonia 1, Aria ‘T’amai, quant’il mio cor’, Aria ‘O rendetemi il mio bene’, Sinfonia 3 en Aria ‘Sento la gioia’ uit ‘Amadigi di Gaula’, HWV 11 – Sinfonia en Recitativo accompagnato ‘Where shall I fly?’ uit ‘Hercules’ HWV 60 – Air ‘As with rosy steps’ uit ‘Theodora’ HWV 68
Corelli: Concerto Grosso in D, op. 6 nr. 4
Veracini: Sonata in A, op.2 nr. 9
Geminiani: Concerto Grosso in d, nr 12 (La Follia)
Tuva Semmingsen (mezzosopraan), Barokksolistene o.l.v. Bjarte Eike
BIS SACD 1997 • 76' •.( sacd)
Opname: september 2010, Kastelskirken, Kopenhagen
Op de klaphoes van deze cd, getiteld ‘London Calling’ (hier letterlijk te nemen), staat een afbeelding van twee dubbeldekkers met daartussenin het BarSol-busje – een gefotoshopte prent die een anachronisme is ten aanzien van de 18 e eeuwse muziek op de cd. Ook het plaatje van de telefooncel zet je op het verkeerde been. We lezen op de hoes het zinnetje ‘It’s just old pop music…’, een ‘moderne’ vermelding dat de hier geboden muziek in het Londen van de 18 e eeuw populair was en waarschijnlijk bedoeld om een jeugdig publiek te interesseren. Maar net als in de politiek, gaat het toch om de inhoud: authentiek uitgevoerde muziek uit de Barok.
Aan wat we hier - en van menig ander authentiek ensemble – horen is een lange geschiedenis voorafgegaan. In vroeger tijden speelde men alleen muziek uit de eigen tijd. Zo was ook de 18 e eeuwse muziek in de 19 e eeuw op de achtergrond geraakt. Maar in diezelfde 19 e eeuw ontstond er een toenemende belangstelling voor muziekgeschiedenis. Dit leidde tot uitgaven van Barok(kamer)muziek, veelal voorzien van romantisch uitgewerkte continuo-partijen. Een eerste aanzet tot ‘authentieke’ uitvoeringspraktijk gaf Wanda Landowska met de herintroductie van het clavecimbel en muziek van ‘oude meesters’ op haar concerten. Haar publicaties en die van D.F.Scheurleer (1909), Arnold Dolmetsch (1915), Hans Brandts Buys (1942), Thurston Dart (1954) en vele anderen in de loop van de 20 e eeuw, verrijkten de kennis over de muziek, uitvoeringspraktijk en instrumentarium van vóór 1800. Veel auteurs, zelf ook musici (zoals Dolmetsch en Dart) demonstreerden in hun optreden en geluidsopnamen hun inzichten. Zij inspireerden anderen om op die weg verder te gaan en zo ontstond menig in Barok en/of oudere muziek gespecialiseerd ensemble. Kortom, heden ten dage bestaan er op dit gebied geen geheimen meer. De muziek uit de Barok, met zijn regels en vrijheden, is regelmatig te beluisteren in concerten en opnamen. De concertpraktijk is er door veranderd: niet meer alleen standaard een groot symfonie-orkest, maar daarnaast kleine ensembles in wisselende samenstelling met historische instrumenten en vaak bont geschakeerde programma’s.
De Barokksolistene is zo’n ensemble. De grote lijn in ‘London Calling’ is: Händel en tijdgenoten (Corelli, Geminiani en Veracini) die korte of langere tijd in Londen werkten en optraden. Van deze componisten horen we instrumentale werken, afgewisseld door aria’s van Händel, gezongen door Tuva Semmingsen. De aria’s zijn gekozen uit verschillende perioden van Händels oeuvre. Het is een afwisselende programma van muziek uit de hoogtij van de Barok.
Het jeugdige, in 2005 in Noorwegen opgerichte, ensemble speelt met verrassend gemak en aanstekelijk enthousiasme. De tempi zijn goed gekozen – geen jachtig spel om maar zo snel mogelijk de dubbele streep te bereiken, wat sommige ensembles wel eens voor authentiek aanzien. Frasering en versieringen zijn smaakvol. Een mooi voorbeeld is het intiem gespeelde adagio uit het Concerto Grosso in D van Corelli: pastorale sfeer, fraaie omspelingen van het clavecimbel en de sonore klank van de teorbe.
Tuva Semmingsen is een echte Händeliaanse opera-diva. Met haar intrigerende, lenige mezzo-sopraan brengt zij de diverse personages tot leven. Zij heeft een persoonlijk timbre waarmee ze zowel felle emoties als serene berusting kleur geeft.
Dit origineel verpakte en fraai opgenomen Barokconcert kan aan een breed publiek worden aanbevolen!