CD-recensie

 

© Aarnout Coster, oktober 2008


 
   

Bach: Qui sedes en Agnus Dei (Hohe Messe) - Grief for sin (Matthäus-Passion) - All is fulfilled (Johannes-Passion) - Cantate 'Praise our God' ('Lobet Gott in seinen Reichen') BWV 11.

Händel: Return, O God of Hosts (Samson) - O Thou, that tellest good tidings to Zion (Messiah) - Father of Heaven (Judas Maccabaeus) - He was despised (Messiah).

Ena Mitchell (sopraan), Kathleen Ferrier (alt), William Herbert (tenor), William Parsons (bas), Cantata Singers, London Philharmonic Orchestra o.l.v. Sir Adrian Boult en Jacques Orchestra o.l.v. Reginal Jacques.

Naxos 8.111295 (mono) • 74' •


.In juni 1950 werd in Wenen een Bachfestival gehouden ter gelegenheid van de 200e sterfdag van de Meester. Kathleen Ferrier was de soliste in de uitvoering van de Hohe Messe en de Matthäus Passion onder leiding van Herbert von Karajan. Later vertelde Ferrier, die een grote affiniteit met de muziek van Bach (en ook van Händel) had, dat die uitvoering van de Hohe Messe een van de grootste gebeurtenissen in haar leven was geweest. Twee jaar later, in oktober 1952 maakte Ferrier samen met het London Philharmonic Orchestra onder leiding van Sir Adrian Boult opnamen van aria’s van Bach en Händel. Het was haar laatste opname. Een geplande opname van de complete Messiah met Ferrier is door haar vroege dood niet gerealiseerd. De lp Decca LXT 2757 werd een bestseller die niet gering heeft bijgedragen aan haar posthume roem.

De uitvoering is in tempo en speelstijl volgens de opvattingen van die tijd: symfonie-orkest met klavecimbel, rustige tempi en geen versieringen in stem of obligaatinstrumenten. De aria’s uit de Matthäus Passion worden in het Engels gezongen.

In Bachs cantate BWV 11, opgenomen in november 1949, is Ferrier te horen in een recitatief en een aria. De aria is een vroege versie van het Agnus Dei uit de Hohe Messe. Ook deze cantate wordt in het Engels gezongen. De opname is voornamelijk interessant door de bijdragen van Ferrier. De overige solisten zijn niet van hetzelfde niveau. Herbert en Parsons zijn redelijk, maar de sopraan ploegt zich moeizaam door haar noten heen. Het ensemble van Jacques geeft een levendige uitvoering van het openingskoor.

Na uitgaven op lp en cd door Decca heeft Naxos deze opnamen op cd gezet. Als bron van het aria-album is de oorspronkelijke mono lp gebruikt en niet een versie uit 1960 met later ingespeelde stereo-orkestbegeleiding. Ook de dubbing van de cantate (oorspronkelijk op 78 toeren uitgebracht) is van een lp-versie.

Het resultaat klinkt goed en laat Ferriers fraaie unieke stem in al haar facetten klinken. De aria’s zijn in dezelfde volgorde gepresenteerd als op de originele lp. De bijgevoegde documentatie is voorbeeldig.


index

Home  -  Actueel  -  Audio  -  Muziek  -  Video  -  Boeken  -  Links