CD-recensie
© Aarnout Coster, maart 2013
Beethoven: Tripelconcert in C, op. 56 - Pianotrio nr. 7 in Bes, op. 97 (Aartshertog)
Storioni Trio (Bart van de Roer, fortepiano Lagrasse 1815,Wouter Vossen, viool, Marc Vossen, cello)
The Netherlands Symphony Orchestra o.l.v. Jan Willem de Vriend
Challenge Classics CC72579 • 71' • (sacd)
Opname: juli en oktober 2012, Muziekcentrum Enschede en Evangelisch Lutherse Kerk, Haarlem
Na zijn naam gevestigd te hebben als barokspecialist, heeft De Vriend het terrein van de klassieken en de romantiek betreden. Een eerste belangrijke neerslag daarvan vormden zijn opnamen van de complete Beethoven- symfonieën en nu is zijn vertolking van het Tripelconcert op cd verschenen. Zijn achtergrond speelt bij deze opname een hartig woordje mee. De drie solisten maken gebruik van 'period instruments' een fortepiano van Lagrasse uit 1815 en 18de -eeuwse strijkinstrumenten, uiteraard voorzien van darmsnaren.
Het is een bewogen uitvoering geworden, met felle accenten en contrasten, een afwisseling van fluisterzachte passages tot stevige tutti, een mooie opbouw van crescendi en gevoelige overgangsfrasen. Het Storioni Trio speelt de sterren van de hemel op hun authentieke instrumenten. De viool en de cello hebben een warme, ronde klank, maar de fortepiano is niet altijd opgewassen tegen het geweld van het symfonie-orkest. De opnametechniek speelt hierbij een rol: het orkest klinkt - vooral in de tutti - 'versterkt' door een (te) grote nagalm. Nemen we dit voor lief, dan valt er van een opwindende, krachtige uitvoering te genieten.
Bij de opname van het Aartshertog-trio speelt genoemd bezwaar uiteraard niet en er is een goede balans tussen de instrumenten. De fortepiano komt goed tot zijn recht en dan blijkt dat zijn klank juist een helderheid en transparantie heeft die met de moderne vleugel niet te realiseren valt.
Het Storioni trio speelt met groot enthousiasme en benadrukt in hun interpretatie het opgewekte, levenslustige aspect van deze muziek. Op de fortepiano klinkt de inleiding van het derde deel wellicht minder expressief-dramatisch dan op een moderne vleugel, maar daarentegen wel heel intiem.
Het wachten is nu op de volgende 'romanticus' op cd door De Vriend en het NSO - er is al een Mendelssohn-symfonie verschenen - en op de andere Beethoven-trio's door het Storioni trio, al dan niet 'authentiek'.