Ruud van Lieshout: Band Loopt - achter de schermen van de platenstudio

Uitgever The Swing Society.
Distributie: Strengholt United Media,
ISBN 978 90 9024 460 0,
180 blz., in kleur, 178 foto’s, met uitgebreid register.
Winkelprijs € 18,95.

Zie ook www.bandloopt.nl

---

Boeken als Band Loopt zijn zeldzaam, zeker in het Nederlands. Er is genoeg geschreven over muzikanten en producers en hun ervaringen in de platenstudio. Iemand als Leo Boudewijns heeft een respectabel aantal titels over “het vak” op zijn conto staan, zij het dat hij het vak het liefste met roze pen tekent. Dat kun je bijna letterlijk nemen want deze van hoezenman tot Phonogramdirecteur opgeklommen man is vaardig als graficus, waarvan de nodige exposities getuigen. Maar van technische zijde is het meestal doodstil. Dat zwijgen is nu stevig doorbroken omdat Ruud van Lieshout (85) autobiografisch uit de school klapt. Letterlijk en hoogst oorspronkelijk. De roemruchte Phonogramstudio was gevestigd in het Gerardus Majellahuis, een voormalig patronaatsgebouw aan de Honingstraat in Hilversum. Vanaf 1966 zwaaide van Lieshout – technisch opgekweekt in Ned. Indië - daar de scepter, nadat hij eerst in de Hof van Hollandstudio, eveneens in Hilversum, had gewerkt. Zijn voorganger daar was de roemruchte klanktechnicus Jos Ditmars.

Jos Ditmars achter de mengtafel in de platenstudio. Links en rechts de bekende ESL 57 elektrostaat van Quad met daaronder, in dezelfde console, de basluidspreker van Cabasse.

Over wijlen Jos Ditmars, een briljant klanktechnicus en trombonist, doen in het vak nog talloze anecdotes de ronde. Hij wist musici de meest krankzinnige opmerkingen toe te bijten en zijn rauwheid nam toe naarmate het niveau in de jeneverfles daalde. Van Lieshout verhaalt dan ook over in monitorluidsprekers verstopte jeneverflessen. In de Honingstraat bevolkten toen artiesten als Lenny Kuhr, Sandra en Andres, Malando, Ekseption en Boudewijn de Groot de studiovloer om talloze anderen niet te vergeten. Uw recensent werkte als stagiair bij Van Lieshout en zag tot zijn verbazing een groot aantal leden van het Concertgebouworkest in het kielzog van Boudewijn de Groot de studio binnenwandelen t.b.v. de lp Voor de Overlevenden.

Populaire en klassieke orkestmusici en omroepmedewerkers wisten de weg naar de Honingstraat blindelings te vinden of werden bij de “kleine spoorbomen” of op de woensdagmarkt staande gehouden.
Van lieshout of diens secretaresse greep dan de stagiair in de nek onder het roepen van: “zoek eens twee klarinetten en een hobo” Op de aanpalende Hilversumse woensdagmarkt was het niet zo moeilijk om die musici op te snorren. Vaak leek het alsof ze waren ingeseind.

In 1977 verhuisden de activiteiten naar de wereldberoemde Wisseloord studio’s in Hilversum. Daar kwamen artiesten als Elton John, Sting, Police, Mick Jagger, Elvis Costello en noem maar op. Tot aan zijn pensionering in 1986 maakte Ruud van Lieshout dit allemaal mee en hij heeft er meeslepend over geschreven, hoewel na 1977 de verhalen wat afstandelijker worden omdat dan managementtaken de overhand krijgen. Gesteund door een goed geheugen en een groot fotoarchief ontstond een boek van 180 pagina’s met 178 foto’s waarin werkelijk geen Nederlandse artiest en situatie onderbelicht blijft. Rode draad door het boek is de onderkoelde humor met sardonische inslag, waarmee Van Lieshout participeert in de artistieke lijdensweg die een studio-opname nu eenmaal schijnt te zijn. Van Lieshouts persoonlijke hoogtepunten liggen onder meer bij The Dutch Swing College Band, waar hij oud Luisterredacteur de pianist/klavecinist Joop Schrier (†) ontmoette, die inderdaad zijn klavecimbel meesleepte voor een dixielandopname.

Van Lieshout werkte ook graag met Paul van Vliet, Wim Kan en Wim Sonneveld, maar ook The Blue Diamonds (Ramona) en Anneke Grönloh zette hij op band. En laat nu de onbedoelde bandoversturingsvervorming in Anneke Grönloh lekker uitpakken in de jukeboxes van die tijd! Philips Baarn schoof graag bepaalde projecten af naar de populaire studio met als excuus dat ze voor dat werk een “ander, moderner” geluid zochten. En zo kwamen Aafje Heynis, Feike Asma, de Marinierskapel en draaiorgelklanken op het bordje van Van Lieshout.

Het leuke van dit betaalbare boek ligt zeker in de vrij zeldzame foto´s al hadden ze wat mij betreft vaker wat groter afgedrukt mogen worden. Band Loopt is een bijzonder informatief boek, met grote humor op de huid van de muziek geschreven, maar zeker ook van belang voor wie belangstelling heeft voor klankregistratie. Van Lieshouts persoonlijke herinneringen worden gelardeerd door persoonlijke appraisals van Seth Gaaikema, Ruud Bos, Paul van Vliet, Willem Nijholt en Willeke Alberti die om het hardst Van Lieshouts inzet prijzen..

_____________________________

* Tjako Fennema is muziekrecensent van de Gooi- en Eemlander en liep als leerling elektronicus een 1968-zomerstage in de Phonogramstudio.