audioapparatuur

Sennheiser HD 565 Ovation hoofdtelefoon

 

© 1998 Aart van der Wal

 

Ik heb vaak genoeg gezegd en uitgelegd dat zelfs de beste hoofdtelefoon een goede luidsprekerset nóóit kan vervangen. Al moet worden gezegd dat voor kleinbehuisden er meestal weinig anders opzit dan de toevlucht te zoeken tot uitsluitend die hoofdtelefoon. Ik ken er zelfs die het niet bij halve maatregelen hebben gelaten en op het gebied van hoofdtelefoons het beste van het beste in huis hebben gehaald. Dat werden dan zeer kostbare elektrostaten, aangesloten op een nog kostbaarder klasse A-versterker... De Sennheiser HD 565 past weliswaar niet in die luxe categorie, maar is meer dan een welkome 'aanvulling' op iedere goede stereoinstallatie.

Prachtig laag

De diepte en de kwaliteit van de laagweergave zijn zonder meer verrassend. Na lang luisteren en vergelijken durf ik zelfs te zeggen dat Sennheiser in deze regionen méér biedt dan bij voorbeeld de door mij veel gebruikte, dure elektrostaten van Stax en een van Sony's topklassers, de dynamische MDR-CD3000. Wat Stax betreft is dit niet zo verbazingwekkend (elektrostaten spelen hun hoogste troeven immers vooral uit in het midden en hoog), maar dat zelfs een van de beste gesloten systemen zoals de CD3000 het in het laag moet afleggen tegen een dynamisch open systeem... Bij de eerste opname die ik draaide was het al meteen raak: het diepe orgelpedaal op vrij zacht niveau in Repighi's Pini di Roma, de Via Appia (Orchestre symphonique de Montréal/Dutoit/Decca) heeft de prachtig gedoseerde présence en het stevige fundament dat zelfs de succesvolle HD 560 toch moet ontberen. Ook veel luidsprekers met laagpretenties (inclusief subwoofers!) laten ons hierbij trouwens in de steek: ik maakt het weinig mee dat het orgel op juiste sterkte, goed geproportioneerd wordt weergegeven. De HD 565 heeft echter ook in het 'normale' laagbereik veel te bieden. Pizzicati van celli en bassen hebben body, met een prachtige doortekening (Brahms: Hongaarse dansen/Masur/Philips), fagotten knorren naar hartelust (Beethoven-symfonieën/Haitink/Philips) en diep slagwerk is zeer indrukwekkend (Messiaen: Turangalîla/Chailly/Decca). Die eigenschappen worden nog eens uitdrukkelijk bevestigd in het openingsdeel van Sjostakovitsj' Symfonie nr. 13 (Haitink/Decca). Natuurlijk is er bij een hoofdtelefoon niet dat bijna sensationele, maagmasserende laag dat sommige luidsprekers in de juiste akoestische omgeving ten beste kunnen geven, maar duidelijk is dat de HD 565 binnen de onvermijdelijke beperkingen van het concept qua laagweergave in absolute zin geen compromissen toelaat.

Midden en hoog

Weer na lang luisteren en vergelijken moet de conclusie luiden dat de HD 565 nu toch een rechtstreekse bedreiging vormt voor menige elektrostatische hoofdtelefoon. Midden en hoog waren al goed (HD 560), maar de HD 565 is nog een fractie schoner en transparanter. Het doorzichtige klankbeeld is tegelijkertijd een wel zéér kritische loep op de opname. Dit heeft natuurlijk ook bezwaren, omdat de grote transparantie en de meer dan gemiddelde gevoeligheid (daardoor ook geschikt voor Walkmans e.d.!) onbarmhartig afrekent met weinig bevlogen opnamen en matig presterende (voor)versterkers. Wat u nog niet eerder opviel, kan nu misschien een echt storende factor worden: versterkerruis (u dacht dat die was uitgebannen?) Het is zoals altijd weer de zwakste schakel die... Het kan dus voor u best zo uitpakken dat uitgerekend deze prettig geprijsde HD 565 u tot een dure opwaardering van uw versterker, tuner en/of cd-speler doet besluiten! Want eenvoudig gezegd moeten alle sterren goed staan om u een indrukwekkende blik op het muzikale universum te gunnen. Als dat voor elkaar is wordt u ook beloond met details die u misschien wel voor het eerst in uw leven hoort, waaronder de geluiden van het aanstrijken en aanblazen, toetsen, pedalen en dempers, de ademhaling en zelfs de bewegingen van de musici. Bij live-uitvoeringen is er het nooit stil publiek, maar het belangrijkste is wel dat u zich in een ruimte waant die gevuld is met een muzikale stilte, de bijna werkelijke 'zwaarte' van het evenement dat op het punt staat zich te ontladen. Dit alles verlevendigt de muzikale expressie en geeft u het gevoel 'er bij te zijn'.

Conclusie

Sennheiser is er met de HD 565 Ovation in geslaagd om de al zeer goede HD 560 nog te overtreffen. Daarmee komt deze prettig geprijsde hoofdtelefoon in de buurt van de veel kostbaarder elektrostatische systemen. De laagweergave is ongetwijfeld het grootste winstpunt en scoort zelfs hoger dan menige elektrostaat. De bereikbare kwaliteit is veel hoger dan die van het signaal dat aan de hoodtelefoonuitgang van talloze versterkers, cd-spelers, enz. beschikbaar is. De vormgeving is ergonomisch zo uitgekiend dat u hem bijna vergeet af te zetten. Standaard- en miniplug worden bijgeleverd. Zonder restricties aanbevolen als loep op de opname én voor de kleine uurtjes!


index

Home  -  Actueel  -  Audio  -  Muziek  -  Video  -  Boeken  -  Links