Geen kwaad woord over Ad van Medevoort die in ons land op audiogebied zijn sporen heeft verdiend en alom wordt gerespecteerd om zijn uitstekende producten en vakmanschap. Ook in de opname-industrie komt men zijn versterkers nogal eens tegen, zoals ook bij Channel Classics.

Dat hij al jarenlang cd-, ld- en dvd-spelers opwaardeert is in ruime kring bekend maar dat er zo uitbundig over wordt geadverteerd merkte ik pas enige tijd geleden, toen ik een advertentie van Radio Correct uit Rotterdam (zie afbeelding uit het Algemeen Dagblad) zag en niet zonder verbazing daaruit moest afleiden dat deze detaillist er al evenmin moeite mee heeft om open en boot te verklaren dat cd- en dvd-spelers blijkbaar van huis uit geen hoog muzikaal niveau hebben en (pas) na een bijzondere modificatie die toets der kritiek kunnen doorstaan. Kortom, wat de fabrikanten nalaten neemt Ad van Medevoort en zijn team voor hun rekening, wat vanzelfsprekend gevolgen heeft voor de uiteindelijke prijs die de consument voor het product moet betalen. Je zou bijna zeggen: "fabrikant, doe je werk eens beter, en zorg er gewoon voor dat de muziek- én audioliefhebbers (twee verschillende doelgroepen!) een echt goed (klinkend) product in handen krijgen."

Wat Correct in de advertentie beweert is zeker geen onzin en evenmin verkoopt men - in samenspraak met Ad van Medevoort - de klant knollen voor citroenen. Ik heb zelf kunnen vaststellen dat de gepropageerde verbetering er gewoon is, maar daar gaat het dus niet om. Waar het wèl om gaat is de sluipende kwaliteitsverloedering die zich in het segment van de cd- en dvd-spelers al lange tijd voordoet en waar ik althans niet vrolijk van word. Het verschijnsel doet zich bij de meeste merken voor en in de lagere prijsklassen heel wat meer dan mij lief is. Wég ruimte, wég transparantie, wég fraaie bas, wég zilveren strijkers en houtblazers, wég mooi afgerond koper, wég heldere pauken, wég de warme maar droge cello. In plaats daarvan een grauwe eenheidsworst die pure schoonheid omtovert in alledaags muziekbehang. En dan heb ik het nog over stereo! De surround-doctrine maakt het nóg erger door matige kwaliteit (ik houd het vriendelijk!) in te wisselen tegen ruimtelijkheid waardoor zo op het eerste oor wel een imposant geluidsbeeld uit alle hoeken en gaten op de luisteraar afkomt, maar de doortekening ervan - om maar één aspect eruit te lichten - bedroevend slecht is. Het lijkt prima om in die boot mee te varen, maar je moet toch vooral niet in de machinekamer kijken. Hét grote zorgenkind als het om kwaliteit gaat is het overmatige gebruik van plastic of andere niet bijster stabiele kunststof in een kritisch gebied als de lade en de aandrijving, en de 'platte' techniek die voor het analoge deel wordt gebruikt.

Natuurlijk zijn er weer de onvermijdelijke argumenten zijdens de handel, zoals 'hevige concurrentie', een 'uitgewrongen markt', 'de prijs weegt zwaar' of 'het hangt er maar vanaf wat de consument echt belangrijk vindt'. Mijn simpele antwoord is dat men ze té bruin bakt en dat dan uiteindelijk Ad van Medevoort en zijn bemanning eraan te pas moeten komen om een soort nieuwe orde in de elders gecreëerde chaos te scheppen. Een vreemde ontwikkeling die we overigens niet alleen in Nederland zien.

---

index