Henk Neven

“Hij heeft ‘m!” klonk het vanavond rond zes uur luidkeels in de volgepakte vestibule van het Bethaniënklooster in Amsterdam. De jury van de Nederlandse Muziekprijs 2010 had het verlossende woord gesproken en vele aanwezigen konden daarna opgelucht ademhalen. Dat was best wel even spannend geweest, want in de muziekkunst is, ondanks de goede vooruitzichten op deze prestigieuze prijs, niets zeker. Maar naarmate de doorslaggevende proeve van bekwaamheid annex het recital van de Nederlandse bariton Henk Neven vorderde werd het me wel duidelijk: hier stond een echte prijswinnaar op het podum, die heel gemakkelijk en volkomen los van de techniek een overweldigende vertolking ten beste gaf van zeven liederen van Carl Loewe en van Robert Schumann diens Liederkreis op. 39 op teksten van Eichendorff.. Hier trad een bariton voor het voetlicht die het zich met dit uiterst veeleisende programma verre van gemakkelijk had gemaakt en die vol overtuiging internationale allure uitstraalde, daarbij al even superieur bijgestaan door pianist Hans Eijsackers, met wie Henk Neven regelmatig optreedt. Zoals een aantal dagen daarvoor, in de Kleine Zaal van het Amsterdamse Concertgebouw, voor een al even enthousiast publiek. Een prachtige stem en een overtuigende vertolking worden natuurlijk snel herkend.

De Nederlandse Muziekprijs is de hoogste onderscheiding die door het Ministerie van OCW aan een musicus, werkzaam in de klassieke muziek, kan worden uitgereikt. De prijs wordt toegekend op advies van de Adviescommissie Nederlandse Muziekprijs, die is ondergebracht bij het Fonds. In 2009 ging de prijs naar harpiste Lavinia Meijer en fagottist Bram van Sambeek. Net als andere prijswinnaars van de Nederlandse Muziekprijs volgde Henk Neven een succesvol studietraject. Daarin staat de persoonlijke muzikale ontwikkeling centraal door te werken met de beste musici in binnen- en buitenland. Zo studeerde Henk Neven bij Robert Holl in Wenen.

Henk Neven leek de vele huldeblijken nogal nuchter te ondergaan. Nee, hij had er absoluut niet op gerekend, maar nu hij de prestigieuze prijs had gekregen was hij er toch wel erg gelukkig mee. Maar helaas kon hij er hier in het voormalige klooster niet lang van genieten, want het vliegtuig wachtte niet: de BBC in Londen verwachtte hem voor een aantal opnamen. Druk druk druk? Ik sprak terloops met radio- en tv-presentator Hans van den Boom, die dat min of meer bevestigde. Hij was niet namens de AVRO gekomen, maar gewoon, omdat hij Henk zo'n geweldige zanger vond. “Natuurlijk zou ik hem graag in mijn programma Spiegelzaal hebben, maar weet je, ik kan die man gewoon niet strikken, want hij is altijd onderweg!”

Wanneer de Nederlandse Muziekprijs aan Henk Neven wordt uitgereikt is op dit moment nog niet bekend, maar wel is het twijfelachtig dat dit door de huidige minister Plasterk zal worden gedaan. Er is inmiddels zoveel spanning in Den Haag.... Tot de vorige winnaars behoorden onder meer de violisten Janine Jansen en Liza Ferschtman, de hoboïste Pauline Oostenrijk, de harpisten Lavina Meijer en Godelieve Schrama, de hoornist Jacob Slagter, de fagottist Bram van Sambeek, de alt Jard van Nes en de cellisten Quirine Viersen en Pieter Wispelwey.

De kersverse prijswinnaar Henk Neven heeft de potentie om uit te groeien tot absolute wereldklasse. Een greep uit de vaderlandse en internationale persstemmen bevestigt dat alleen maar:

NRC Handelsblad: De broederliefde, prachtig verbeeld door een stevig zingende Henk Neven (Pollux) en de lichte tenor Finnur Bjarnason (Castor) zegevierd uiteindelijk.

De Volkskrant: Je ziet met lila strijklicht overgoten Elyzeese velden, waar een gesneuvelde Castor (Finnur Bjarnason, nobele tenor)wordt afgelost door een nog levende, niet minder nobele Pollux (de Nederlandse bariton Henk Neven, een revelatie).

Het Financieele Dagblad: De Nederlandse bariton Henk Neven, een prachtige zanger met een rijk palet en een aangenaam volle stem, is wat mij betreft de held van de avond.

Trouw: Bariton Henk Neven viel op door zijn koninklijk-krachtige timbre: een halfgod waardig.

Ikhoudvantheater.nl: In deze ‘Castor en Pollux’ is een hoofdrol weggelegd voor de Nederlandse bariton Henk Neven als Pollux. Van het melancholisch gezongen, berustende verdriet van de treurzang “Présent des Dieux” uit de derde akte tot de grootsprakerige “je vole à la victoire” van een echte held aan het begin van de vierde akte beheerst hij het hele scala van uitdrukkingen voortreffelijk.

De Pers: Een aantal rollen is sterk ingevuld, de Nederlandse bariton Henk Neven als Pollux weet de juiste Koninklijke klank aan zijn partij te geven.

Neue Zürcher Zeitung: Im Vokalen finden diese Ansätze da und dort Glückliche Entsprechung. Als Pollux setzt Henk Neven einen schlanken, geschmeidigen Bariton eiN.

Klassik.com: Von den prominenten Solisten machten Anna-Marie Panzarella und Veronique Gens erwartingsgemäss Eindruck, ebenso der Tenor Finnur Bjarnason und (besonders) und der junge niederländische Bariton als volltönender Pollux.

Scene Magazine: Chez les hommes, c’est le baryton Henk Neven (Pollux) qui produit la plus grande satisfaction : autorité, phrasé, projection, bon français, et même quelques accents de Hampson dans la voix.

Odb-Opéra: Montpellier Complice et faire-valoir de son maître, Henk Neven est un Leporello de très grande classe, qui abandonne la gouaille du valet pour une complicité récriminatoire envers son modèle et repoussoir. Un air du catalogue où sont dosées à part égale flagornerie et jalousie larvée, une scène de séduction irrésistible de pleutrerie, un second acte irréprochable culminant dans un Dite di no qui claque comme un tournebroche qui tombe à terre, parachèvent un comparse lucide et fasciné.

MusicWeb International: With them, and with us was the young man who saw it all Leporello, always at the side of the Don and absolutely as bewildered by love and life as was his master, and perhaps as was the Montpellier matinee audience recollecting its lost [...] The lithe Leporello of the Dutch baritone Henk Neven evoked the possibility of a definitive Leporello performance.

Midi Libre: Mais au palmarès des couples, c’est sans doute le Don Giovanni de Franco Pomponi et le Leporello de Henk Neven qui emportent la palme.

Artistieke doopceel

Henk Neven studeerde in 2003 met de hoogste onderscheiding af aan het Conservatorium van Amsterdam bij Maarten Koningsberger en Margreet Honig. In 2002 behaalde hij met onderscheiding het diploma van De Nieuwe Opera Academie. Hij volgde masterclasses bij onder andere Graham Johnson, Graham Clark, Rudolf Jansen, Hartmut Höll, Jard van Nes en Henk Smit.

In mei 2008 won Henk Neven de Fortis MeesPierson Award. Het oordeel van de jury luidde dat Henk Neven het in zich had om uit te groeien tot een sensationele artiest. Het jaar daarop ontving hij een Borletti-Buitoni Fellowship.

Henk Neven is actief in het lied,- oratorium- em operarepertoire. Zo was hij onder meer te horen als als Marco in Gianni Schicchi, Don Alfonso in Così fan tutte, Leporello en Don Giovanni in Don Giovanni, Graaf Almaviva in Le nozze di Figaro, Aeneas in Dido and Aeneas, Ben in The Telephone, Mr. Gobineau in The Medium en Mars in Vénus et Adonis (tevens met cd-opname o.l.v. Christophe Rousset). Bij De Nederlandse Opera zong hij de rollen van Pollux in Castor et Pollux en frère Léon in Messiaens St. François d’Assise (in een productie van Pierre Audi), die onlangs ook op dvd (Opus Arte) werd uitgebracht.

Hij werkte voorts met orkesten en ensembles als Das Orchester der Beethovenhalle Bonn, Combattimento Consort Amsterdam, Het Brabants Orkest, het Orkest van De Nederlandse Bachvereniging (waarmee hij de Christuspartij zong in de Matthäus-Passion), Het Rotterdams Philharmonish Orkest, het Radio Philharmonisch Orkest, de Radio Kamer Filharmonie, Het Vlaams Radio Orkest, l’Orchestre National de France, l’Orchestre Philharmonique de Radio France, L'Orchestre d’Opéra National de Paris, de Staatskapelle Berlin, l’Ensemble Orchestral de Paris, Les Concerts Spirituels en Les Talens Lyriques.
Hij zong met dirigenten als Edo de Waart, Jaap van Zweden, Jos van Veldhoven, Jan Willem de Vriend, Hervé Niquet, Emanuel Krivine, Kenneth Montgomery, Joel Levi, Patrick Lange, Paulo Olmi, Armin Jordan, John Nelson, Ed Spanjaard, Marc Soustrot en Christophe Rousset.

Henk Neven trad op tijdens het Festival Oude Muziek in Utrecht en het Gergiev Festival. Dan was hij in de ZaterdagMatinee te horen in Vanessa van Barber, Bakchantinen van Wellesz, Jérusalem van Verdi, Flammen van Schulhoff, als Roucher in Andrea Chenier, in Debussy's La chute de la maison Usher en in Gounods Roméo et Juliette.

In het seizoen 2004/2005 was hij met zijn broer, cellist Jan Bastiaan Neven, en pianist Jelger Blanken te horen in de concertserie Het Debuut, met een tournee langs de Nederlandse concertzalen. In de Robeco-serie in de Grote Zaal van het Concertgebouw zong hij de titelrol in Don Giovanni en gaf hij een liedrecital in de Kleine Zaal met pianist Hans Eijsackers. Met hem was Henk Neven tevens te gast in de serie Jonge Nederlanders van het Concertgebouw.

In juli 2004 debuteerde hij bij de Opéra National de Paris in Capriccio. In december 2004 was hij te horen in de Staatsoper Berlin Unter den Linden als Morales in Carmen van Bizet, gedirigeerd door Daniel Barenboim. Verder zong hij in operahuizen als Le Duo de Dijon, Le Grand Théatre de Bordeaux, l’Opéra National de Montpellier, Grand Theatre de Tours, Opéra de Rouen en Het Nederlands Muziektheater.
In de Notre Dame de Paris vertolkte hij de rol van Joseph in l’Enfance du Christ o.l.v. John Nelson.

Tot zijn recente engagementen behoren ook Leporello in Don Giovanni (de Doelen Rotterdam), Patrocle in Iphigénie en Tauride (De Munt in Brussel), Ottokar in Der Freischütz (Theater an der Wien), Mercutio in Roméo et Juliette (De Nederlandse Opera), Gralritter in Parsifal (Concertgebouw Amsterdam) en in Les Indes Galantes (ZaterdagMatinee, o.l.v. Frans Brüggen). Met pianist Hans Eijsackers treedt Neven bovendien op in de vocale series van het Amsterdamse Concertgebouw, de Amsterdamse Beurs van Berlage en De Munt in Brussel.