De VHS techniek is eindelijk op z’n retour. Ik zeg eindelijk omdat het mij altijd al een gruwel is geweest hoe het slechtste videosysteem de bittere strijd om het bestaansrecht heeft weten te winnen. U zult zich afvragen wat er dan zo slecht was aan VHS. Dan moeten we een vergelijk maken met de drie systemen die toen verkrijgbaar waren: VHS, Betamax en Video 2000. Die laatste was totaal niet serieus te nemen omdat het een onbegrijpelijke zet van Philips was iets op de markt te brengen dat bij het verschijnen al ten dode opgeschreven was.

Curieus genoeg had men niets van dit debacle geleerd in Eindhoven en het leek wel of er lieden aan het roer stonden die er genoegen in schepten verschrikkelijke dingen uit te brengen, hoe inventief ook. Die V2000 recorder zat zo ontzettend rot in elkaar dat het een wonder genoemd kon worden een apparaat te treffen dat het een jaar zonder storing te geven functioneerde. Jammer, temeer het systeem in zijn oorsprong zéér veel te bieden had en goed werkte. De Raad van Bestuur van Philips bepaalde namelijk dat de cassette van het V 2000 systeem omkeerbaar moest zijn, net zoals een Compact Cassette.

En juist door deze eis werd het systeem ontdaan van soliditeit en betrouwbaarheid. De cassette bepaalde in grote mate de bedrijfszekerheid en prestaties van de machine en het zijn de toleranties die een systeem de das om kunnen doen. Kijk maar naar de jankcijfers bij cassetterecorders, een cassette met slechte mechanische eigenschappen bepaalt vaak het uiteindelijke resultaat en maar weinig fabrikanten van cassetterecorders wisten het probleem van een klemmende cassette binnen bepaalde grenzen te elimineren.

Hierbij denk ik aan Nakamichi die bij de topmodellen een dubbele capstan (NIET voor omkeertoepassingen dus!) toepaste die de band tussen de capstans onafhankelijk liet zijn van de kwaliteit van de cassette. Overigens is er een niet zo frisse rol die Philips heeft gespeeld in het uiteindelijk commercieel falen van het Betamax systeem. Aanvankelijk voerde Philips onder de Amerikaanse merknaam Magnavox in de USA óók het Betamax systeem voor huiskamer-videorecorders. Maar als dank aan Sony voor het meehelpen aan de ontwikkeling van de cd besloot men uiteindelijk toch voor VHS te kiezen. De genadeslag voor Betamax zo bleek. VHS won dus uiteindelijk wereldwijd de strijd, Sony moest het onderspit delven, volkomen ten onrechte als je het mij vraagt en mede hierom werd ook in Europa VHS als huiskamersysteem de standaard. Een reuzenmisser!

Betamax was, zelfs in z’n eenvoudigste gedaante, zonder twijfel het mooiere systeem. Ik koester hier nog steeds een stokoude Sony bovenlader die met kunst- en vliegwerk door mij in leven wordt gehouden omdat ik talloze Betamax banden heb welke ik nu op dvd overzet. Een klinkend bewijs voor de superieure kwaliteiten welke Betamax bood kan men vinden in het professionele Betacam systeem, schoudercamera’s met ingebouwde recorder. Hoe zou het immers komen dat de professionele gebruiker Betacam prefereerde boven VHS?

VHS dan eindelijk op zijn retour, digitale optekening neemt de klus naadloos over. De beeldkwaliteit van een goede dvd recorder, zoals de Philips DVDR-520H, veegt de vloer aan met iedere vhs-recorder, óók s-vhs-recorders. Dat lag over het algemeen niet aan de kwaliteit van de vhs-recorder, maar aan de beperkingen van het vhs-systeem. Je kon nog zo’n mooie en dure recorder hebben, het arme ding kón gewoon niet beter. De relatief geringe bandsnelheid bepaalt immers wat maximaal haalbaar is betreffende beeld-en geluidskwaliteit, waarbij bij hifi videorecorders het probleem van het slechte geluid is opgelost d.m.v. een tweetal extra koppen op de koppentrommel. Hetzelfde verschijnsel, maar dan in omgekeerde vorm, doet zich voor bij de dvd-recorders, al of niet uitgerust met harde schijf. Want ook hier bepaalt het toegepaste dvd-systeem het uiteindelijke resultaat en is de recorder hier minder verantwoordelijk voor het resultaat, hoewel er onderling wel verschillen zichtbaar zijn. Maar je moet dan wel beschikken over een tv met uitmuntende weergave-eigenschappen om die verschillen daadwerkelijk goed te kunnen zien. Meestal zijn die verschillen zichtbaar in de vorm van geringe kleurafwijkingen ten opzichte van het originele beeldmateriaal maar met een goede tv kunnen die afwijkingen over het algemeen aardig worden aangepast.

De hier besproken recorder is eigenlijk alweer een oud apparaat dat regelmatig voor erg lage prijs, als laagste prijs heb ik € 299,00 genoteerd, van eigenaar mag wisselen. Met zijn 80 gigabytes harde schijf is het een kleine jongen te midden van apparaten met een tweemaal zo grote harde schijf. Maar voor gewoon gebruik is die 80gig meer dan voldoende, immers, wil je een programma bewaren dan kun je het eenvoudig branden op een dvd waarna je het programma van de harde schijf wist. De beeldkwaliteit is prima, als men maar rekening houdt met het feit dat hoe langer de opnameduur, bij deze recorder 96 uur, hoe minder de kwaliteit. Ik voeg er echter meteen aan toe dat zelfs bij de laagste resolutie het beeld nog acceptabel is in vergelijk met een s-vhs-recorder. Eigenlijk zou een vergelijk met andere digitale video optekentechnieken hier meer op zijn plaats zijn maar die technieken (o.a. Digital 8) worden nauwelijks toegepast in huiskamervideorecorders.

Sprak ik in een ander artikel nog lovend over een Philips lcd-tv, over de kwalitatieve uitstraling van deze dvd recorder ben ik minder enthousiast. Het front is uitgevoerd in een soort spiegelachtig kunststof dat, onbegrijpelijk, voorzien is van een folie welke onder andere de merknaam draagt en nog wat andere tekst. Hoe denkt u dat het front eruit zal zien na een aantal jaren dagelijkse dienst? Die folie krast makkelijk en laat zich aan de randen makkelijk verwijderen. Bij veelvuldig gebruik zal de folie ongetwijfeld vanzelf loskomen en bovendien staat een gedeelte van de tekst scheef gedrukt. Nu kun je de folie verwijderen maar dan heb je een nogal “naakt” uitziend apparaat.

Het zijn maar kleinigheden maar het zijn juist de mechanische zaken waarin Philips zich altijd in negatieve zin kenmerkte! Voor hetzelfde geld kan het naar mijn mening namelijk wèl goed, kijk maar naar de concurrentie. Nee, hier laat Philips zich weer zien zoals we ze jarenlang hebben gekend: fraai ogende spullen die te fragiel zijn geconstrueerd. Gelukkig is de binnenkant van het apparaat van een ander allooi, netjes en stevig is hier de indruk zodat ik het toestel als geheel toch nog een magere 7 als rapportcijfer geef.

De afstandsbediening is van duidelijk mindere kwaliteit dan die bij de elders besproken Philips lcd-televisie. De rubberachtige toetsen moeten diep worden ingedrukt en werken daardoor niet altijd even nauwkeurig maar de richtinggevoeligheid is echter weer prima, je hoeft dus niet precies recht voor het apparaat te zitten. Gewoon een simpel geval van het 13 in een dozijn type dat wordt geleverd bij middenklasse apparatuur.

Zo helder en duidelijk als de menustructuur van de hedendaagse Philips televisies is, zo onhandig is die bij deze recorder. Het is onbegrijpelijk dat een onder dezelfde merknaam uitbracht apparaat, dat zich bovendien in dezelfde productcategorie video bevindt, qua kanaalkeuze zó anders geprogrammeerd moet worden als de televisies. Zo laat de recorder zich helemaal niet benaderen door de aangesloten Philips televisie, iets dat andere merken soms wèl goed hebben begrepen. Simpel even de kanalen inlezen in dezelfde volgorde als de televisie is dus niet mogelijk.

De menustructuur van het apparaat is totaal anders van opzet en het toont aan dat Philips de gehele ontwikkeling van dit toestel heeft overgelaten aan de Chinese fabriek, ik heb er geen andere verklaring voor. Aansluiten en spelen (plug & play in modern Nederlands) is er dus niet bij. Neem de tijd om de gebruiksaanwijzing goed door te nemen want anders laat u ongetwijfeld een aantal eigenschappen ongebruikt. Mijn ervaring is dat, na een viertal weken met het apparaat te hebben gestoeid, de gebruiksaanwijzing duidelijke ezelsoren is gaan vertonen. Voor de niet lezende consument acht ik dit toestel dan ook totaal ongeschikt. Hier heeft Philips dan ook nog wat huiswerk uit te voeren: een logisch in elkaar stekend en kleurrijker uitgevoerd menu, zoals bij hun hedendaagse televisies gelukkig wel het geval is.

De weergavekwaliteit van de recorder is gewoonweg topklasse, zowel qua geluid als beeld. Ik kan met de beste wil van de wereld geen noemenswaardig verschil zien tussen het origineel en de opgenomen beelden, zowel op harde schijf als via een opgenomen dvd. Bovendien is het een ware allesslikker (maar voor opname wel letten op dvd+, dvd- kan niet!) voor wat betreft de te gebruiken dvd-merken. Geen enkele dvd werd geweigerd af te spelen of op te nemen, iets dat beslist niet voor iedere dvd-speler geldt. Jammer is weer wel dat het apparaat niet regiovrij is. Ik heb hier een flink aantal NTSC regio 1 schijfjes en die zijn dus niet afspeelbaar op deze recorder. Curieus is dat een door mij via de Postbank verworven niemendalletje van een dvd-speler alles slikt, maakt niet uit welke regiocode dan ook. Om de recorder te ontzien zou men wellicht kunnen overwegen zo’n goedkope speler aan te schaffen. Bij bouwmarkten en Blokker regelmatig voor weggeefprijsjes te bemachtigen.

Alles overziend is het een apparaat dat behoorlijk veeleisend is voor de gemiddelde eindgebruiker. Daartegenover staat dan weer dat het apparaat inwendig goed in elkaar zit en dat de beeldkwaliteit niets te wensen overlaat. Laat ik het er maar op houden dat, voor wat betreft de uiterlijke omissies, het een nawee is van een voorbij Philips tijdperk waarin troep werd geproduceerd. We zullen Philips nauwgezet volgen in deze. Tóch nog aanbevolen dus, al is het nipt. Niet in de laatste plaats vanwege de lage uitverkoopprijs en wees er snel bij want de voorraden slinken snel.