Und die Seele unbewacht will in freien Flügen schweben,
um im Zauberkreis der Nacht tief und tausendfach zu leben.

Zo dichtte Hermann Hesse en zo zette Richard Strauss deze wonderschone woorden op muziek: 'Beim schlafengehen', het derde van de Vier letzte Lieder. Het zijn liederen waarin vergankelijkheid, sterven en dood de diepe herfstachtige kleuren bepalen.

In deze dagen rond Kerstmis gaan mijn gedachten terug naar de man die zoveel heeft betekend voor het muziekleven in Bazel, maar ook daarbuiten.
In de nacht van 12 september overleed hij na een korte, maar niet minder slopende ziekte. Johannes Maria Laurentius Bonitz, in leven initiator en oprichter van de meest uiteenlopende muzikale evenementen, instituties en ensembles. Daarnaast was hij tweede violist van het BeethovenQuartett en producer van een groot aantal cd-opnamen.

Laurentius, 'Lau', was er veel aan gelegen om de goede muziek, onverschillig uit welk tijdperk, zo vaak en zo goed mogelijk over het voetlicht te brengen, om het even als grote inspirator van de Gesellschaft für Kammermusik Basel, hetzij als musicus of als de oprichter van en drijvende kracht achter zijn Bonitz Music Network (BMN), waarvan het platenlabel BMN Audiophil onverbrekelijk deel uitmaakte. Het was dit label dat ondermeer een groot aantal live-opnamen maakte in de Hans Huber Saal in Bazel. Op onze site hebben we er vele van besproken. Zelf had ik het voorrecht meer dan eens met Lau over zijn opnamen van gedachten te wisselen, waarbij ik altijd kon rekenen op meer dan slechts een luisterend oor. Hij was, ook als het op kritiek aankwam, echter geen man van veel woorden. Een korte gedachtewisseling was doorgaans voldoende om de punten op de i te zetten.

Nog in oktober werd de uitvoering van Schuberts Winterreise een aangrijpend in memoriam, door Thomas Oliemans en Jan Schultsz. Het had in muzikaal opzicht geen passender afscheid kunnen zijn. Lau werd 66 jaar. Laurentius Bonitz was getrouwd met de sopraan Franziska Hirzel.