Zaza


Weergave van 5 reactie threads
  • Auteur
    Berichten
    • #1188 Reageer
      Erik
      Gast

      Vandaag naar Opera Rara’s nieuwe studio opname van Leoncavallo’s Zazà geluisterd. Het mierzoete verhaaltje over een maitresse die haar minnaar verlaat als die getrouwd blijkt te zijn belooft niet veel, maar met name in de tweede acte is dit Leoncavallo op zijn best, met een glansrol voor zijn sopraan. Die rol wordt vind ik heel mooi gezongen door Ermonela Jaho. Roberto Benini houdt de teugels strak en houdt de zwelgpartijen beperkt – hoogtepunt van de eerste helft van 2016!

    • #1227 Reageer
      opusklassiek
      Sleutelbeheerder

      Dag Erik,
      Zojuist de recensie van Paul Korenhof gepubliceerd:
      https://www.opusklassiek.nl/cd-recensies/cd-pk/pkleoncavallo_zaza_benini.htm
      Vr. gr.
      Aart van der Wal

    • #1234 Reageer
      Erik
      Gast

      Dank voor de link. Paul is goed op dreef, ik ben blij dat ik deze uitgave heb beluisterd voor ik de recensie las! Ik mis zijn uitgebreide kennis en ervaring, maar ik zou zelf de vergelijking met betere werken als Pagliacci, L’amico Fritz, Fedora, en zeker Adriana Lecouvreur niet zo snel maken – eerder een niemendalletje als Charpentier’s Louise.

    • #1251 Reageer
      Paul Korenhof
      Gast

      Geachte heer,

      Het is niet mijn gewoonte mij te mengen in discussies over mijn besprekingen, maar uw jongste bijdrage aan dit forum suggereert een misverstand dat ik graag uit de wereld wil helpen. Ik heb ‘Zazà’ namelijk nooit vergeleken met ‘Pagliacci’, ‘L’amico Fritz’, ‘Fedora’ of ‘Adriana Lecouvreur’. Wel heb ik gesteld dat al deze werken een bepaald – binnen het verisme gebruikelijk – element gemeen hebben, maar dat is niet meer dan het constateren van een feit zonder dat ik daar enige inhoudelijke of kwalitatieve conclusie aan heb verbonden. Van een vergelijking is hier geen sprake.

      Vervolgens zag ik tot mijn verbazing dat u – zonder enig argument – ‘Louise’ van Charpentier erbij betrok. Dat verband ontgaat mij volledig. Beide werken zijn weliswaar ontstaan in hetzelfde tijdsgewricht, maar onder totaal verschillende culturele gesternten en zij hebben noch dramatisch noch muzikaal enige verwantschap.
      Afgaande op het woord ‘niemendalletje’ vraag ik mij bovendien af of u de opera ‘Louise’ wel kent. Deze complexe, ruim drie uur durende ‘roman musical’ in vier bedrijven met 43 solistische rollen en het grootste, meest kleurrijke divertissement uit de Franse operaliteratuur is alleen al kwantitatief allesbehalve een ‘niemendalletje’! Bovendien is het – na ‘Pelléas et Mélisande’ – het tweede muziektheatrale meesterwerk dat het tijdperk van het impressionisme en het symbolisme in Frankrijk heeft voortgebracht. En wat mijzelf betreft: met andere ‘niemendalletjes’ als ‘Otello’, ‘Parsifal’, ‘Don Carlos’, ‘Carmen’ en ‘Pelléas et Mélisande’ behoort ‘Louise’ voor mij tot de selecte groep werken waarvoor ik te allen tijde op reis zal gaan in de hoop er een bijzondere voorstelling van mee te maken.

      Paul Korenhof

    • #1430 Reageer
      Erik
      Gast

      Beste Paul, dank voor je reactie. Laat me de term niemendalletje
      terugnemen, ik doelde op het kleinschalige huiskamersentiment en de Parijse sfeertekening die voor mij de reden waren om Louise aan te halen, het was niet mijn directe bedoeling om een waardeoordeel te vellen. Of Louise tot het verisme hoort en mag worden vergeleken met Zaza laat ik liever aan de experts over, maar ik vind – als amateur – qua sfeer de opera’s dichter bij elkaar liggen dan een werk als Fedora, ook Parijs maar een stuk bloederiger.

      Met vriendelijke groet
      Erik

    • #1585 Reageer
      Paul Korenhof
      Gast

      Geachte heer,

      Over uw aanhef ‘Beste Paul’ heb ik lang nagedacht, maar mij gaat geen licht op en u moet mij maar niet kwalijk nemen dat ik mij dus maar houd aan de beleefdheidsregels. Daarnaast signaleer ik weer enkele zaken die lijken te wijzen op een misverstand. U neemt ‘niemendalletje’ terug, maar wel lees ik nu ‘kleinschalig’, terwijl mijn inziens Louise in alle opzichten eerder ‘grootschalig’ genoemd kan worden, met een bijna wagneriaanse derde akte, maar misschien heb ik het woord ‘kleinschalig’ nooit goed begrepen.
      In één adem verbindt u ‘kleinschalig’ dan met ‘huiskamersentiment’. Het lijkt mij dat die term, met een suggestie van burgerlijk conservatisme in een sfeertje dat wij ooit aanduidden als ‘Libelle-mentaliteit’, haaks staat op de thematiek in Louise. Als pleidooi voor individuele vrijheid en ‘vrije liefde’ is Louise juist één brok verzet tegen de toenmalige burgerlijkheid – en dus tegen ieder ‘huiskamersentiment’!

      Bijzonder vind ik dat u ‘Parijse sfeertekening’ ontdekt in Zazà, een opera die zich afspeelt in Saint-Étienne, in die tijd een grauwe provincieplaats die alles miste wat Parijs tot Parijs maakte. Ik kan in ieder geval niets ontdekken wat mij aan Parijs doet denken, en als in het derde bedrijf de handeling zich wel even naar de hoofdstad verplaatst, zien wij daarvan alleen een huiskamer die zich even goed in Bordeaux of Lyon had kunnen bevinden. Mij ontgaat hier wat u bedoelt.
      Met betrekking tot Louise is ‘Parijse sfeertekening’ echter een understatement. De term ‘sfeertekening’ suggereert ‘decor’, ‘achtergrond’, maar als grote, mensenverslindende verleider is Parijs in deze opera juist de feitelijke hoofdpersoon. Eerder dan van een overeenkomst is hier dus sprake van een tegenstelling.

      Waarom u Fedora er weer bij betrekt, is mij eveneens een raadsel. Omdat het tweede bedrijf speelt in een Parijse salon die zich even goed in Rome of Brussel had kunnen bevinden? Of omdat Fedora evenals Zazà gerekend wordt tot het verisme, waarbij we ons kunnen afvragen op welk punt Fedora echt ‘veristisch’ is (nadat we eerst hebben bepaald wat ‘verisme’ precies inhoudt). Relevant is hooguit dat Zazà en Louise beide gaan over ‘gewone mensen’, maar verder zie ik in geen wezenlijke overeenkomst, evenmin tussen Zazà en Fedora, en al helemaal niet tussen Louise en Fedora.
      Met betrekking tot die laatste opera begrijp ik trouwens ook de term ‘bloederig’ niet. Ik heb Fedora diverse malen gezien, maar afgezien van het feit dat in het eerste bedrijf de gewonde Vladimir – vrijwel onzichtbaar voor het publiek – vanuit een koets naar zijn kamer wordt gedragen, vloeit in dit werk geen druppel bloed.

      Paul Korenhof

Weergave van 5 reactie threads
Reageer op: Reactie #1227 in Zaza
Je informatie:




Annuleren