- Dit onderwerp is leeg.
-
Berichten
-
-
Een reactie op de dubbel-cd met opnames van Pancho Vladigerov’s oeuvre en dan in het bijzonder op ‘De opnamedata hoeven zeker niet af te schrikken: In ruimtelijk en naturel stereo valt er veel genoeglijks te beleven op twee volgeladen schijfjes die deel 2 uitmaken […], zonder ruis of andere technische afleiding.’ Gehoor kan verschillen maar ik vind deze opnames verschrikkelijk. Toen ik de 1ste cd voor het eerst laadde dacht ik dat er iets kapot was: een schril, afgeladen, vet, hol badkamergeluid zonder enige stereobreedte en totaal geen diepte. Neem daarbij nog de afgeladen instrumentatie van Vladigerov zelf erbij en u kunt zich voorstellen…. Snel had ik een referentie-cd gepakt maar alles bleek in orde. Iets met mijn gehoor? Geen ruis? Luister eens met de koptelefoon, niet te harden; natuurlijk stereo? Voor mij opgepimpt mono. Verschil tussen blaasinstrumenten is onhoorbaar (ook dankzij de vette orkestratie). Strijkers zijn een grote brei gebrom. Zou het aan de persing liggen? Kan me niet voorstellen want de cd-oplages zijn tegenwoordig zo minimaal dat er hooguit één persing wordt gemaakt. De opnames zijn gemaakt tussen 1972 en 1975. Als ik een Decca of DGG opname uit die tijd beluister, merk ik pas hoe groot het verschil in technisch kunnen tussen oost en west was (Romeo & Juliet, met Maazel uit Cleveland bv.). Of ontbrak in Bulgarije gewoon het geld om goede producten te maken of te kopen? Geheel mee eens dat het orkest zich met 150% op de partituren stort maar dat had ook gekund met een betere opnametechniek.
Apparatuur: Marantz speler SA7-S1, McIntosh MA7900, Yamaha NS-5000
-