Met stomme verbazing heb ik gisteravond de tv-uitzending gevolgd over ‘Het Pronkstuk van Nederland’. Mijn conclusie: het slaat allemaal nergens op, maar misschien wel leuk voor de kijkcijfers (waar ook de publieke omroep door beheerst lijkt te worden). Maar dan toch de vraag: waarom geen partituur als pronkstuk? Of met andere woorden: muziek als pronkstuk? Neem alleen maar Sweelinck!

Groetend vanuit Zermatt (waar heel veel sneeuw is gevallen),
Theo Oliemans