Recent verschenen › Forums › Lezersforum › Bachs Matthäus Passion onder Mengelberg 1939 – ‘new digital remix’
- Dit onderwerp is leeg.
-
AuteurBerichten
-
-
Felicia MeijerinkGast
Goede middag, beste Redactie.
Ik heb de uitvoerige recensie van Aart van der Wal niet alleen aandachtig gelezen, maar ook de proef daarbij op de som genomen: luisterend naar deze release die ik kort voor Pasen als kadootje mocht ontvangen. Tot mijn niet geringe leedwezen moet ik het helaas met uw recensent eens zijn: wát een opgeklopte opname is dit geworden! Het origineel – tenminste, de cd-set uit vroeger dagen – heb ik eveneens in huis en kon ik mooi vergelijken. Het is precies wat het is: galmende nepstereo die niets toevoegt maar alleen maar afbreekt wat de ‘ongekuiste’ opname laat horen.
Uit allerlei reacties heb ik intussen opgemaakt dat de jongste ‘aanwinst’ tot héél veel enthousiasme heeft geleid. En daaronder niet de minsten. Hoe dit mogelijk is moet ik helaas in het midden laten. Ik ben alleen op mijn eigen oren afgegaan en die vertelden mij dat ik gewoon gelijk heb: het is een onding, die ‘new digital remix’. Een remix, dát is het!
Groetend!
-
Jan KlerkGast
Ik ben het volledig eens met Aart van de Wal. Ik kocht de CD op basis van de opgetogen recensies in de pers. Bij beluistering vond ik het resultaat schokkend, werkelijk niet om aan te horen, vooral vanwege de akelige toegevoegde galm. De versie op lp die ik nog heb klinkt verreweg beter.
-
Bert BenckhuijsenGast
Ja, helaas moet ik het helemaal eens zijn met Aart van der Wal en de medelezers.
De originele mono-versie, o.a. uitgebracht bij Naxos op CD in 2004 staat boordevol met gekraak, gehoest van het publiek en dips in het geluid. Maar… door het directe mono-geluid krijg je de indruk dat de solisten vlak voor je staan, dat je ze bijna aan kunt raken. Dit directe mon-geluid heeft mij altijd ontroerd, omdat het lijkt alsof je helemaal vooraan in het vooroorlogse Concertgebouw zit, naast de hoesters in het publiek.
De geluidshobbyisten van de Mengelberg Stichting hebben zich suf gepoetst om alle kraken en hoesten te verwijderen. Helaas is er ook veel verloren gegaan, met name in de hoge tonen.
Een paar voorbeelden:
In het origineel hoor je evangelist Karl Erb een S zingen in “ersten” in “Aber am ersten Tage der süßen Brot”.
In de remix klinkt het volume heel onregelmatig in “am ersten”, en is de s verdwenen, waardoor je “er-ten” in plaats van “ersten” hoort. Maar het ergste is het galmende keldergeluid. Hoe is Jochem Geene op het idee gekomen dat het Concertgebouw als een spelonk moet klinken?Er wordt ook gesmokkeld met de maatvoering. De eerste maten van het origineel van 14 “Wo willst Du, daß wir Dir bereiten, das Osterlamm” klinkt ritmisch correct. In de remix lijken de eerste tellen uit elkaar getrokken te zijn, er is tijd toegevoegd. En ook hier klinkt het volume erg onregelmatig en treedt een enorme fase-verdraaiing op.
In de koralen klinkt de remix soms wat beter: in 16 Ich bin’s, ich sollte büßen hoor je een fraai koor in de remix. Maar helaas zijn hoge tonen verloren gegaan.
Ook in 22 “Petrus aber antwortete und sprach zu Ihm” is de s-klank verloren gegaan: “sprach zu Ihm” klinkt als “prach tu Ihm”.
In 24 “Da kam Jesus mit ihnen zu einem Hofe” is het gehoest tijdens “Hofe” keurig weggewerkt, maar de toegevoegde galm bederft het luisterplezier volledig.
We kunnen slechts één ding hopen: dat de Willem Mengelberg Stichting zijn fouten inziet en een nieuwe uitgave uitbrengt waarbij wél ruis en bijgeluiden verwijderd zijn, maar het originele mono-geluid zo veel mogelijk intact is gebleven.
-
-
AuteurBerichten