DVD-recensie
Verdi: Simon Boccanegra
© Aart van der Wal, mei 2004
Verdi: Simon Boccanegra.
Carlo Guelfi, Karita Mattila, Katia Pellegrino, Lucio Gallo, Vincenza La Scola, Enrico Cossutta en Julian Konstantinov; koor en orkest van de Maggio Musicale Fiorentino o.l.v. Claudio Abbado.
TDK DV-OPSIBO •2.24' •
Het mag een wonder heten dat Claudio Abbado, geteisterd door een ernstige ziekte en sterk vermagerd, zich zo intensief met de vele repetities voor solisten, koor en orkest kon bezighouden en dat het uiteindelijke resultaat in de orkestbak niets anders is dan ... magistraal.Want dit is zonder enige twijfel een van de zeldzaam geworden grote Verdi-vertolkingen van de laatste jaren en dé glansproductie van zowel de Salzburger Festspiele als se Maggio Musicale Fiorentino 2002.
Het is niet mogelijk om de magie van het theater naar welke dvd-productie dan ook te vertalen en dat lukt ook hier uiteraard niet, maar de thuisblijvers mogen wèl proeven van die in Florence vastgelegde gebeurtenis in veertiende-eeuwse setting met een bevlogen dirigerende Abbado en een fabuleus solistenteam, dat wordt aangevoerd door de werkelijk onweerstaanbare en formidabel zingende Karita Matilla (een regelrechte ontdekking van Abbado) in de rol van Amelia. Ook in het sotto voce is zij onovertroffen, maar de wijze waarop zij ook in de vele hoge noten het expressivo tot wasdom brengt is iets wat we al jaren niet meer zo gehoord hebben. Carlo Guelfi is een gezaghebbende en doorleefde Simon, en Julian Konstaninov een weliswaar nog iets te jeugdige Fiesco maar hij is wèl een getalenteerde acteur met een groot uitdrukkingsvocabulaire. Vincenzo La Scola (Gabriele) is een idiomatische vertolker van het Verdi-repertoire en dat bewijst hij ook in deze productie. Als je niet beter zou weten zou je denken dat we terug zijn bij het ensembletheater, zó lijkt althans de gehele rolbezetting op elkaar ingespeeld te zijn.
Deze vertolking kan zich niet helemáál meten met Abbado's productie uit 1977 die op cd werd uitgebracht (DG 415692-2), toen de dirigent verbonden was aan de Milanese Scala en de producties tussen het ene en het andere hoogtepunt laveerden. Cappucilli is in die opname duidelijk de meerdere van Guelfi en dat geldt ook voor José van Dam in de rol van Paolo. Ghiaurov als Fiesco had in interpretatieve zin zeker ook zijn leeftijd aan zijn kant. Maar... alleen luisteren is natuurlijk toch iets anders dan luisteren én kijken, en in dat geval geldt toch een iets mildere maatstaf. Daarmee hoeft u het overigens zeker niet eens te zijn!
Ook de prachtige decors van Moidele Bickel, het niet overdadige toneelbeeld van Stefan Mayer, de smaakvolle regie van Peter Stein én een betere dan gemiddelde geluidskwaliteit maken deze sombere opera van de grote Italiaan tot een 'must' voor iedere operaliefhebber.