DVD-recensie © Aart van der Wal, mei 2019
|
De Franse dirigent François-Xavier Roth (Parijs, 1971) komt uit een muzikale familie: Daniel, zijn vader, is organist en broer Vincent violist. François-Xavier begon zijn carrière als fluitist, maar groeide al snel uit tot een dirigent van wereldklasse die excelleert zowel in het klassieke en romantische als in het eigentijdse repertoire. Dat maakt hem tot een van de meest interessante orkestleiders. Hij voelt zich bij het meest uiteenlopende repertoire als een vis in het water en dirigeert net zo gemakkelijk Haydn als Rihm. 'De Hans Rosbaud van deze tijd', zo noemde ik hem nog onlangs en ik denk niet dat dit ook maar enigszins bezijden de waarheid is. Kennis van zaken, ervaring en intuïtie zijn voor iedere goede musicus onmisbare eigenschappen, maar Roth lijkt daarmee wel zeer overvloedig te zijn bedeeld. Natuurlijk, het is geen Wet van Meden en Perzen, maar vooralsnog moet ik de eerste cd of dvd nog tegenkomen die wat het aandeel van Roth betreft tot teleurstelling leidt. Zo ook deze dvd die de titel 'The Young Debussy' meekreeg en mij spontaan door het London Symphony Orchestra werd toegestuurd. Het opgetekende concert maakte deel uit van een serie die vorig jaar in het teken stond van Debussy en van de componisten die hem hebben beïnvloed of die hij op zijn beurt heeft beïnvloed. Er was toen bovendien een concrete aanleiding om de muziek van Debussy eens extra in het zonnetje te zetten: het was immers precies een eeuw geleden dat deze grote Franse muziekvinder in Parijs overleed. Maar wat dit in Londen geboden programma nog interessanter maakte was de 'Premier Suite d'Orchestre', de eerste orkestsuite, die daarmee de Engelse première beleefde. Het werk was ontdekt door de musicoloog Jean-Christophe Branger in de vorm van van de hand van Debussy, beide behorend tot de privéverzameling van ene Robert Owen Lehman Sr. Beide autografen kwamen later in handen van ' The Morgan Library & Museum' in New York. Het betreft de complete versie voor piano vierhanden en een orkestversie, waarvan helaas het derde van de vier delen, Rêve, ontbreekt. Hoewel duidelijk een werk van een jonge Debussy, zijn er wel enige herkenningspunten van zijn latere werk in te vinden en zijn er van die betoverende momenten in de orkestratie die alleen door een componist van dit kaliber konden zijn bedacht. Kortom, het werk met als delen Fête, Ballet, Rêve (dit deeltje werd georkestreerd door Philippe Manoury), Cortège et Bacchanale (Tannhäuser!) is het meer dan waard om te worden gehoord. Roth had in 2012 de wereldpremière ervan gegeven, toen met zijn vaste ensemble Les Siècles. Beeld- en geluidsregie laat niets te wensen over, zoals dat ook geldt voor het spel van de Franse cellist Edgar Moreau en natuurlijk het onvolprezen London Symphony Orchestra dat Roth en daarmee het publiek tot in de finesse op zijn wenken bedient. index |
|