CD-recensie
© Siebe Riedstra, oktober 2010
 |
R. Strauss: Eine Alpensinfonie op. 64.
London Symphony Orchestra o.l.v. Bernard Haitink.
LSO Live LSO0689 • 50' • (sacd)
Eine Alpensinfonie is een van de grote technicolorpartituren van Richard Strauss (1864-1949), waarin hij ditmaal een bergbeklimming in de Alpen schildert, kompleet met storm en onweer. Het is er een waar hij trots op was: ‘Nu heb ik eindelijk leren instrumenteren’ schreef hij aan zijn ouders na de repetities in oktober 1915 bij de Dresdener Staatskapelle. Toch is het geen partituur die regelmatig op de lessenaar staat, want hij is lang en er zijn enige wagonladingen musici voor nodig, waaronder acht hoornisten die ons uit de verte toeblazen bij de aanvang van de klim. Het stuk is geknipt voor de cd, en het was dan ook één van de allereerste titels die DGG destijds op het nieuwe medium uitbracht. Vanzelfsprekend door de Berliner Philharmoniker onder Herbert Von Karajan en met dat scherpe digitale geluid waar cd’s aanvankelijk nogal onder leden.
Inmiddels zijn er talloze opnames beschikbaar en de lijst groeit nog steeds, want het is een ideaal vehikel in deze tijd van live-opnames en eigen labels bij alle grote orkesten. Dus verscheen ruim een jaar geleden eentje van het Concertgebouworkest met chef Mariss Jansons. Bernard Haitink maakte in zijn tijd bij dat orkest nog een èchte opname, voor Philips, in 1985, om niet achter te blijven bij DGG. De tachtigjarige Haitink liet opnieuw zijn licht schijnen op deze partituur in een nieuwe super audio opname voor het huislabel van het LSO, geregistreerd tijdens twee live-concerten in het Barbican Centre in juni 2008. Een tikje minder spannend dan de vorige, maar voor super-audio adepten gezien de lage prijs een buitenkansje.