CD-recensie
© Siebe Riedstra, februari 2020
British Tone Poems Volume 2 Foulds: April-England op. 48 nr. 1 Fogg: Merok Goossens: By the Tarn op. 15 nr. 1 Vaughan Williams: Harnham Down Howell: Lamia Cowen: Rêverie Hadley: Kinder Scout Bliss: Mêlée fantasque BBC Philharmonic o.l.v. Rumon Gamba |
Dankzij de (vijf!) orkesten van de BBC en het label Chandos blijven de Britten en de rest van de wereld uitstekend op de hoogte van de vergeten toondichters van het Verenigd Koninkrijk. Dit is de tweede aflevering (deel 1 verscheen in 2017) die gewijd is aan British Tone Poems, een andere term voor Symphonic Poem - bij ons bekend als symfonisch gedicht. De werken op deze cd ontstonden tussen pakweg 1900 en 1930, een periode waarin enorme verschuivingen plaatsvonden in het muzikale denken. Daarvan merken we hier maar weinig, en wellicht zijn de componisten daarom al lang vergeten. Toch klinkt er hier en daar iets dat wel degelijk de oren doet spitsen. Om te beginnen April-England van John Foulds (1880-1939), een componist die zich tijdens zijn leven al zo miskend voelde dat hij naar India verhuisde. De opname op Chandos van zijn World Requiem werd hier door Maarten Brandt besproken. Een andere is Eric Fogg (1903-1939), die op zijn 36 ste uit het leven stapte, hoewel hij een uiterst populair radioprogramma presenteerde. Zijn Merok (een Noors stadje) is een reeks variaties op een Noors volksliedje. Er is ook een dame, Dorothy Howell (1898-1982), die op twintigjarige leeftijd haar briljant georkestreerde Lamia neerschreef, met een kwartier lengte de omvangrijkste bijdrage op deze schijf. Ze droeg het op aan Henry Wood, die in de Proms van 2019 de première verzorgde. Aardige bijzonderheid is dat Mirga Grazinyte-Tyla en haar City of Birmingham Orchestra het opnieuw lieten horen tijdens de Proms van 2019. Patrick Hadley (1899-1939) verklankte met passie het woeste natuurschoon van Derbyshire. Zijn Kinder Scout uit 1923 (geen padvinder maar een heuveltop) beleeft hier zijn discografische première. Sir Arthur Bliss (1891-1975) was van 1953 tot aan zijn overlijden Master of the Queen's Music. In zijn Mêlee fantasque uit 1921 horen we die merkwaardige mengeling van bewondering voor de balletten van Igor Stravinsky (Petrouchka!) enerzijds en de Victoriaanse traditie van Elgar anderzijds.
Lewis Foreman, auteur van de standaardbiografie over Arnold Bax, zorgde voor de voortreffelijke en zeer uitgebreide (het boekje telt 45 pagina's) toelichting.
Dirigent Rumon Gamba (een onvervalste Engelsman) is verantwoordelijk voor de selectie, die mooi balanceert tussen pretentieloze salonmuziek en onterecht vergeten parels, en zorgt samen met het orkest uit Manchester voor uitstekende uitvoeringen. Prachtopname ook.