CD-recensie
© Siebe Riedstra, april 2019 |
In de popmuziek is de combinatie piano (keyboard mag ook), en gitaar een normaal verschijnsel. In de klassieke muziek heeft ze in de negentiende en twintigste eeuw in menige huiskamer voor veel muziekplezier gezorgd, maar tot de concertpodia is ze nauwelijks doorgedrongen. Het Duo Adentro (de naam wordt niet uitgelegd maar is ongetwijfeld ontleend aan het Italiaanse woord voor naar binnen ) kan dan ook niet teruggrijpen op onontdekte meesterwerken voor deze bezetting. De enige componist die een overweldigende hoeveelheid noten voor de gitaar in alle mogelijke combinaties heeft nagelaten is Mario Castelnuovo-Tedesco. Zijn Fantasia opus 145 werd geschreven in 1945 voor de gitaarvirtuoos Andrés Segovia (1893-1987) en zijn echtgenote Paquita Madriguera (1900-1965). Het is de meest uitgevoerde compositie voor deze combinatie, en de enige originele compositie voor piano en gitaar op deze cd. Het duo heeft voor de overige werken een gedurfde keuze gemaakt die de oren doet spitsen, en is zelf verantwoordelijk voor de voortreffelijke arrangementen. Geopend wordt met de Petite Suite van Claude Debussy, oorspronkelijk voor piano vierhandig. Een verrassende keuze is de Arpeggione Sonate van Franz Schubert, die klinkt alsof Schubert altijd deze combinatie in zijn oor heeft gehad. De titel van de cd, Once upon a time... (Er was eens...) wordt treffend geïllustreerd door Ma mère l'oye (Moeder de gans) van Maurice Ravel, oorspronkelijk eveneens voor piano vierhandig, en al snel door de componist zelf georkestreerd. Het duo levert een virtuoze prestatie, met originele oplossingen die geïnspireerd zijn door de magische orkestversie. Als toegift werd gekozen voor een deeltje uit de Impresionas intimas van Federico Mompou (1893-1987), de Catalaanse miniaturist, een verstild liedje van verlangen naar 'er was eens.....' Het is duidelijk dat het Duo Adentro zijn ziel en zaligheid heeft gestoken in deze cd, zowel door het verzorgde spel, de prachtige opname als de uitstekende toelichting. Maar hoe verkoop je jezelf als klassiek duo met een piano en een gitaar? De Kleine Zaal vraagt je niet en dus wijk je uit naar minder deftige lokalen, waar de ambiance intiemer is en de combinatie beter tot zijn recht komt. Daar doet zich tevens de mogelijkheid voor om tijdens een informeel meet and greet je cd aan de man te brengen. Eén ding is zeker: de gelukkige kopers krijgen waar voor hun geld! index |
|