CD-recensie

 

© Siebe Riedstra, april 2017

 

Copland: Hear ye! Hear ye! - Appalachian Spring (complete ballet)

Detroit Symphony Orchestra o.l.v. Leonard Slatkin

Naxos 8.559806 • 72' •

Opname: december 2013 (Hear ye!) & mei 2014, Orchestra Hall, Detroit (VS)

   

Dit is de tweede aflevering van een beoogde integrale opname van de complete balletten van Aaron Copland - de enige balletcomponist van statuur die Amerika heeft voortgebracht. Na Rodeo en Dance Panels (Naxos 8.559758) is nu de beurt aan Appalachian Spring en Hear ye! Hear ye!
Appalachian Spring
is zonder twijfel Coplands meest populaire balletcreatie en aan opnamen dan ook geen gebrek. Uiteraard beperken bijna alle registraties zich tot de suite die de componist samenstelde. De oorspronkelijke partituur voor slechts dertien instrumenten uit 1944 moest daarvoor een jaar later flink onderhanden worden genomen. De suite werd door Leonard Bernstein populair gemaakt en Copland zelf maakte een opname voor het toenmalige CBS. Op verzoek van Eugene Ormandy orkestreerde hij in 1966 de Revivalist Episode - een gedeelte van zo'n tien minuten dat hij uit de suite had weggelaten. In deze vorm nam Slatkin het werk al eerder op met zijn toenmalige Saint Louis Symphony voor EMI. Hear ye! is een vroeger werk dat Copland in drie maanden schreef voor de vorstelijke gage van 250 dollar. Het heeft geen repertoire gehouden en de partituur gold lange tijd als verdwenen tot Oliver Knussen haar in 1992 opduikelde. Knussen maakte er direct een opname van voor het betreurde label Argo, en uit de catalogus verwenen. Dus hebben Slatkin en 'zijn' Detroit Symphony het rijk alleen, en dat maakt deze uitgave tot een 'must hear' ondanks een wat romantiserende aanpak. Wie de opname van Knussen heeft bewaard mag zich gelukkig prijzen, die is in zijn geserreerdheid en door de kwalitieit van London Sinfonietta moeilijk te overtreffen. Wat betreft Appalachian Spring heeft Slatkin behalve zijn eigen concurrentie ook nog een geduchte rivaal in Michael Tilson Thomas, die eveneens het complete ballet opnam. Hier en daar lees ik dat MTT een 'eigen versie' zou dirigeren, maar dat is nonsens. MTT realiseerde die registratie met 'zijn' San Francisco Symphony in 1999, met Markus Heiland en Andreas Neubrunner aan de knoppen, en ze is een juweel. Twee puntjes van kritiek op deze overigens uitstekende Naxos uitgave: wonderlijk dat er maar liefst achttien (ongespecificeerde, alleen het scenenummer wordt vermeld) tracks zijn gereserveerd voor Hear ye! terwijl Appalichian Spring met zijn veertig minuten lengte het met één track moet stellen. Slordig ook dat de toelichting geen enkel onderscheid maakt tussen suite en compleet ballet, en dat de Revival Scene zelfs niet wordt genoemd.


index

Home  -  Actueel  -  Audio  -  Muziek  -  Video  -  Boeken  -  Links