CD-recensie
© Siebe Riedstra, juni 2024 |
How would you have us, as we are? Rising or falling? Men or things? To America, James Weldon Johnson (1871-1938) In Nederland heeft de Amerikaanse tenor Lawrence Brownlee zich bij de Nationale Opera al twee maal laten horen als een van de belangrijkste Rossini-specialisten van dit moment. Gezegend met een ongehoord staaltje belcanto-virtuositeit, gepaard aan een stralende hoogte. Tot podiumstilte gedwongen tijdens de coronaseizoenen besloot hij van de nood een deugd te maken en zijn publiek te verrassen met een project dat hem na aan het hart ligt. Brownlee is net als zijn pianist Kevin J. Miller van Afrikaans-Amerikaanse afkomst en wilde iets doen met de dichters die naar voren kwamen tijdens de Harlem Renaissance. Een culturele beweging die de aandacht moest vestigen op de intellectuele en kunstzinnige talenten in de zwarte gemeenschap in de jaren 1920/30. Brownlee koos voor de teksten van twee van de belangrijkste dichters in dat gezelschap: Langston Hughes en James Weldon Johnson. Zes eigentijdse zwarte Amerikaanse componisten kregen de opdracht tot nieuw werk. Het gaat in dit kader te ver om ze allen te noemen, maar eentje springt er uit: Jasmine Barnes (1991) schreef een ontroerend lied op de tekst Peace, in een bijna Pucciniaans idioom. Brownlee koos daarnaast voor werk van twee oudere componisten: Margaret Bonds (1913-1972) en Robert Owens (1925-2017). Bonds was een leerling van Florence Price en doet in niets voor haar mentor onder. Owens bracht zijn werkzame leven door in München als acteur en componist en is hier vertegenwoordigd met twee cycli: Desire en Silver Rain. De titel van de cd, Rising, verwijst naar het gedicht To America van James Weldon Johnson. Al met al een dapper en hartroerend project, niet in het minst door de volledige overgave van Brownlee en Miller. _____________ index |
|