CD-recensie

© Siebe Riedstra, mei 2019

Net als Nederland kent Spanje een rijke traditie in de categorie HaFaBra - Harmonie, Fanfare en Brass orkesten. Geen repertoire voor de gevestigde klassieke labels, maar een rijke bron voor specialisten. Naxos combineert beide kwalificaties, met uitgebreide aandacht voor de Amerikaanse kant van dat repertoire, en nu ook een serie die gewijd is aan de Catalaanse blazers en hun componisten. Dit is de tweede cd die volgespeeld wordt door de Banda Municipal de Barcelona, een blaasorkest met een traditie die terugreikt tot 1886. Op de eerste cd werd geput uit het repertoire van locale favorieten, hier maken we kennis met opdrachtwerken die in de loop der afgelopen jaren werden verleend aan Catalaanse componisten.

Xavier Montsalvatge (1912-2002) bijt het spits af met zijn Música per a un diumenge - Muziek voor een zondag; een titel die verwijst naar de zondagse concerten die de Banda iedere twee weken op zondag om zes uur verzorgt. De première vond plaats op 25 november 1984 in het weelderige Palau de la Música Catalana. Het is een compact driedelig werk: Fanfarria - El sotis de Llofriu - La polka del Poble Sec. De Fanfarria werd later door de componist gearrangeerd voor groot symfonieorkest. Montsalvatge verwierf eeuwige roem met zijn liederencyclus Cinco canciones negras , een meesterwerkje waarvan in de loop der tijd tientallen opnamen zijn verschenen. Men zou Montsalvatge het Spaanse lid van de Groupe des Six kunnen noemen. In zijn Música per a un diumenge laat hij die speelse instelling horen, resulterend in een Catalaanse mengeling van straatmuziek, jazz (Gershwin) en Frans cabaret.

De tweede opdracht was voor Juan Albert Amargós (1950), die met zijn Jocs Temàtics (Thematische spellen) uit 2011 een wat bleke maar omvangrijke partituur (20 min.) aflevert waarin hij laat zien van alle markten thuis te zijn. De jazz zoals we die kennen van de Amerikaanse big-bands speelt daarbij een hoofdrol.

Elisenda Fábregas (1955) verhuisde op haar twintigste van Catalonië naar de Verenigde Staten, waar ze studeerde aan de Juiliard School in New York. Momenteel woont en werkt zij in Seoul, Zuid Korea waar ze doceert aan de Kyung Hee University. Haar Eerste Symfonie is een opdrachtwerk van de Banda Municipal, die het werk in 2014 presenteerde onder de Koreaanse dirigent Youngmin Park. Fábregas treedt tevens op als concertpianiste en verdeelt haar tijd tussen deVerenigde Staten en Zuid-Korea. Haar Eerste Symfonie is een degelijk werkstuk dat zich in zijn vocabulaire houdt aan traditionele tonale beginselen met de nodige ruimte voor dissonante spanningen.

Moisès Bertran (1967) werd geboren in Mataró, onder de rook van Barcelona. Hij studeerde in de Verenigde Staten en werkt thans als directeur van de Natianal University of Colombia in Bogotá. Hij schreef zijn Double Bass Fantasy in 2014 voor Jonathan Camps en Banda Municipal. Camps is contrabassist in het Symfonieorkest van Barcelona en levert een prima prestatie. De première vond plaats op 26 februari 2018 en werd gedirigeerd door Salvador Brotons. In dit werk horen we Catalaanse invloeden die herinneren aan Xavier Montsalvatge, de componist van het openingswerk.

Dirigent van de Banda Municipal is Salvador Brotons (Barcelona 1959), die in de eerste plaats bekend is als componist van ruim 130 werken. In 2008 kreeg hij de leiding van de Banda Municipal de Barcelona, met ruim zeventig musici een fors bezet orkest. De werken op deze cd zijn stuk voor stuk een uitdaging in zowel ritmisch (samenspel) en harmonisch (intonatie) opzicht. Hier en daar worden de grenzen van het bereikbare net niet gehaald, maar over het algemeen krijgen de vier werken een uitvoering die recht doet aan het notenbeeld in een uitstekende opname.

De triptiek van Montsalvatge verdient een extra aanbeveling bij de vele blaasorkesten die ons land rijk is. Aanstekelijke muziek met de blijde boodschap van La Rambla, zon en tapas.

index