CD-recensie
© Siebe Riedstra, juni 2025
Barber: Vioolconcert op. 14 Sibelius: Vioolconcert in d, op. 47 Renaud Capuçon (viool), Orchestre de la Suisse Romande o.l.v. Daniel Harding |
Renaud Capuçon presenteert hier het vioolconcert van Sibelius samen met dat van Samuel Barber. Een combinatie die nog niet eerder werd vertoond maar wel logisch overkomt, ondanks het verschil in leeftijd: dat van Sibelius dateert uit 1903, Barber uit 1941. Beide componisten bedienden zich van een onvervalst romantisch idioom, en de structuur vertoont eveneens overeenkomsten, met een rustig eerste deel, een elegisch middendeel en een bruisend virtuoze finale. Sibelius droomde als jonge man van een grootse loopbaan als vioolvirtuoos. Van die vioolcarrière is nooit iets terechtgekomen, maar de liefde voor het instrument resulteerde in een wondermooi vioolconcert.
Samuel Barber schoot na het succes van zijn Adagio voor strijkers pijlsnel door naar de top van componerend Amerika. Het gevolg was de opdracht voor een vioolconcert van een studiegenoot. Over de opzet van de finale (te kort, te moeilijk) ontstond enige verwarring en het heeft even geduurd voor het concert op concertpodia en geluidsdragers wortel schoot. Renaud Capuçon behoort al jaren tot de gewaardeerde top van vioolvirtuozen, waarbij de nadruk ligt op een schitterende toon, die hier vooral tot zijn recht komt in de beide langzame delen. Dat de intonatie in de snelle delen niet altijd perfect sluit zij hem daarom vergeven. Daniel Harding en het Suisse Romande orkest zorgen met name in het concert van Barber voor de perfecte orkestpartij.