CD-recensie
© Paul Korenhof, oktober 2018
Bryn Terfel - Dreams and Songs Drake/Graham/Shirl/Stillman: I Believe |
Als klassiek geschoolde en op dat terrein actieve zangers zich wagen aan muziek 'over het muurtje' ('populaire muziek' dus), kan dat vreemde ervaringen opleveren. De een vindt het resultaat bovendien prachtig, terwijl anderen het onnatuurlijk en gekunsteld vinden, al dan niet voorafgegaan door de kwalificatie 'afgrijselijk'. Ook op mij komen dergelijke uitvoeringen meestal niet erg natuurlijk over met als grensgeval van vóór en tegen het zeer 'beschaafde' maar ook zeer musikale 'Aan de Amsterdamse grachten' van Elly Ameling en Louis van Dijk (test uzelf op Youtube).
Tot de gunstige uitzonderingen behoren (voor mij) de populaire uitstapjes van veel Britse solisten die zijn opgegroeid met kerkzang en community singing. Daarbij zijn het - bijna onvermijdelijk gezien hun achtergrond - vaak zangers uit Wales die het meest natuurlijk uit de luidspreker komen. Tot die groep behoort de altijd weer verrassende vocale duizendkunstenaar Bryn Terfel. Het allegaartje op deze cd is misschien niet naar ieders gading, maar de grootste snob zal moeten toegeven dat zingen hier is wat het altijd zou moeten zijn: iets wat je doet met hart en ziel, voor je eigen genoegen en voor dat van de luisteraar. En het knappe is dat Terfel er in enkele duetten slaagde vocalisten van uiteenlopende pluimage in zijn zangplezier mee te slepen naar een homogeen resultaat.
Of het nu gaat om 'I Believe', ooit een hit van Frankie Laine, om songs uit Fiddler on the Roof en The Civil War, om het voor Terfel geschreven 'The Shepherd Poet Of Passchendaele' van de eveneens uit Wales afkomstige Sir Karl Jenkins, of om het semi-klassieke 'Granada' van Lara (hier als duet met Joseph Calleja), het klinkt allemaal zo soepel en natuurlijk, dat ik me vanaf de eerste maat volledig liet inpakken - door Terfel's zang en muzikaliteit, maar ook door een wijze van vertolken die vocaal raffinement verbindt met een overtuigingskracht en een perfecte tekstbehandeling. Een paar momenten in de duetten zijn misschien niet helemaal geslaagd, maar dit is wel eerlijk muziek maken, vanuit het hart en met het eigen zanggenot op de eerste plaats, en als daarmee een breed publiek kan worden bereikt, vind ik het prima. Met zulke cd's kweek je wellicht muziekliefhebbers die ook eens in de andere richting 'over het muurtje' kijken.