CD-recensie

Muzikale beestenboel

 

© Paul Korenhof, december 2018

 

Le Bal des Animaux - ou les petites bêtes de la mélodie française

Le bal des animaux

Lalo: La Chanson de l'alouette.
Ravel: Histoires naturelles   Le Paon - Le Grillon - Le Cygne 
Poulenc: Le Bestiaire, ou Le Cortège d'Orphée Le Dromadaire - La Chèvre du Tibet - La Sauterelle - Le Dauphin - L'Écrevisse - La Carpe
Debussy: Children's Corner  The Little Shepherd - Jimbo's Lullaby 
Fauré: Le Papillon et la Fleur Op. 1, No. 1
Séverac: Les Hiboux
Chabrier: Villanelle des petits canards - Les Cigales - Pastorale des cochons roses - Ballade des gros dindons 
Ibert: Le Petit Âne blanc - Histoires   La Meneuse de tortues d'or 
Satie: Trois Mélodies La Statue de bronze - Daphénéo - Le Chapelier
Rossini (Berthold): Duetto buffo di due gatti
Offenbach: Six Fables de La Fontaine  Le Corbeau et le Renard
Hahn: Le Rossignol des lilas  - La Coccinelle
Chausson: Mélodies, op. 2  Le Colibri
Viardot: L'Oiselet
Poulenc: Le Bestiaire (mélodies inédites) La Colombe - La Puce - La Souris - Le Serpent
Sophie Karthäuser (sopraan)
Dominique Visse (contratenor)
Eugene Asti (piano)
Harmonia Mundi HMM 902260
Opname: Berlijn, september 2016

   

Een hartveroverende afsluiting van dit jaar: een amusante en gevarieerde selectie van ruim twee dozijn Franse liederen over dieren of in relatie tot de dierenwereld, zoals Satie's Trois mélodie met onder meer een uit Alice in Wonderland weggelopen hoedenmaker. Voor nog meer afwisseling zorgen een vijftal speelde instrumentale intermezzi en het 'kattenduet' van Berthold op muziek uit Rossini's Otello , dat hier overigens weer geheel aan de 'zwaan van Pesaro' wordt toegeschreven. *)

Om in de dierenwereld te blijven: de Belgische sopraan Sophie Karthäuser en de Amerikaanse pianist Eugene Asti voelen zich duidelijk als een vis in het water, zowel in deze selectie als in hun inmiddels hechte muzikale samenwerking. Beiden beschikken ook over de lichte toets die voor dit repertoire nodig is en geen moment krijgt de zang van Karthäuser iets gewilds of 'hoor mij toch eens leuk doen'. Integendeel: haar pure vocalistiek en haar altijd weer ongekunstelde voordracht geven deze uiteenlopende teksten zelfs op de meest humoristische momenten iets natuurlijks dat het effect alleen maar vergroot. Niets is erger dan een moppentapper die om zijn eigen grappen lacht, maar of zij Pamina zingt, een liedje van Poulenc of Offenbach's versie van de fabel over de raaf en de vos, de zang van Karthäuser houdt altijd de deur wagenwijd open voor de toehoorder.

Het aandeel van pianist Eugene Asti komt al even ongekunsteld over en het was een vondst om Dominique Visse uit te nodigen als 'kater' in het kattenduet. De combinatie van een sopraan en een contratenor verleent dit muzikale gemiauw net iets meer diepte dan de combinatie van twee vrouwenstemmen.

Een woord apart over de presentatie in een speels kartonnen hoesje met een uitklapblad vol diertekeningen op de achterzijde. Op de voorzijde vinden we een toelichting en alle liedteksten in het Frans en het Engels. Enige aanmerking: de Franse teksten zijn in helder wit afgedrukt, maar op een diepgroene achtergrond komen de lichtgroene Engelse vertalingen minder effectief over.

___________________
*) zie: Emanuel Overbeeke: Muzikale dubbellevens - Utrecht 1991 (p. 160)


index

Home  -  Actueel  -  Audio  -  Muziek  -  Video  -  Boeken  -  Links