CD-recensie
© Paul Korenhof, februari 2024
Scenes of Horror Händel: Jephta 'Scenes of Horror' - Ariodante 'Scherza infida' - Alcina 'Sta nell'Ircana' - Hercules 'Where shall I fly' Laila Salome Fischer (mezzosopraan) |
Toen de jonge mezzosopraan Laila Salome Fischer in 2021 debuteerde bij het Beethoven Fest Bonn en het Franse Festival Berlioz, had zij al een leuke carrière achter de rug. Nog voordat zij als 11-jarige haar officiële muziekstudie begon, had zij al op het toneel gestaan bij de Kinderstudio van de Komische Opera Berlin en als 12-jarige maakte zij haar eerste cd als Clothilde in Henze's Pollicino .
Dat deze Duitse soliste zich al heel jong een positie in de muziekwereld heeft verworven, bljkt uit het feit dat deze cd van het door Max Volbers geleide ensemble Il Giratempo op haar inititief tot stand kwam. Ook aan haar vertolkingen is trouwens te horen dat hier geen onervaren zangeresje aan het werk is. Haar virtuositeit en het vocale vuurwerk in Ruggiero's 'Sta nell'Ircana' uit Händel's Alcina spreken boekdelen, evenals de noodlotssfeer die zij oproept in Storgé's 'Scenes of Horror' uit Jephta, waaraan de cd zijn titel ontleent.
Een waar genot is ook de vierdelige scène uit Montezuma van Graun, waarbij vooral de ingetogen lyrische lijnen met delicate pizzicati in de arioso 'Ah, l'inflessibil sorte' een welkom rustpunt vormen tussen het vuurwerk van enerzijds de zangeres zelf in de aria's van Händel en anderzijds van blokfluitist Volbers en Il Giratempo in Vivaldi's 'La Notte'. Haar articulatie zou hier en daar misschien een fractie helderder mogen zijn, maar aan de andere kant ben ik allang blij als een zangeres uit de Duitse school in het barokrepertoire vloeiend bel canto boven nadrukkelijke tekstweergave stelt.
De begeleidingen door het jonge ensemble Il Giratempo zijn fraai in balans met de vocaliste, terwijl Vivaldi's instrumentale intermezzi, met Volbers nu eens aan het clavecimbel, dan weer als een briljante blokfluitist, er een uitmuntend opgebouwd programma van maken. Al met al een muzikaal feestje, helder en direct opgenomen, alsof je als luisteraar er met je neus bovenop zit. Ik mag dat wel en het past ook uitstekend bij dit programma. Gruwelen en emoties waarbij je nauw betrokken wordt, komen nu eenmaal beter over dan wanneer je ze op een afstand bekijkt. En zo'n 'La Notte' waarbij ik ongeveer naast de blofluit tussen de strijkers in zit, maakt mij zelfs weer enthousiast voor Vivaldi.