CD-recensie
© Paul Korenhof, maart 2025 |
Donizetti's dertiende opera, die op 2 juli 1823 in Napels een desastreuze première beleefde, is voor ons waarschijnlijk beter aanvaardbaar dan indertijd voor het Napolitaanse publiek, dat er vooral een slap aftreksel van Rossini in hoorde. Om te beginnen vinden wij die navolging van Donizetti's grote voorganger misschien wel juist een beetje charmant, maar ook horen wij nu de aanzetten voor wat de toen pas 26 jaar oude componist uit Bergamo daarna nog allemaal zou schrijven. Bovendien beoordeelden de Napolitanen van toen de opera sterker op de kwaliteiten van libretto en verhaaltje, zoals wij vroeger wekelijks naar de nieuwe film in de buurtbioscoop keken, en op dat punt is is Alfredo il Grande, op een kennelijk in elkaar geflanst libretto van Andrea Leone Tottola, inderdaad geen meesterwerk. Toen ik onlangs de uitgave van dit werk als Blu-ray Disc besprak, constateerde ik al dat deze opera van de jonge Donizetti ondanks de zwakke punten zeker het beluisteren waard is. (klik hier) Ik herhaal dat nu met veel plezier en voor een meer gedetailleerde bespreking verwijs ik naar wat ik toen schreef, al zijn de geluidsbanden niet honderd procent aan elkaar gelijk. De videoversie werd namelijk op één avond opgenomen, terwijl de cd-versie werd samengesteld aan de hand van de banden van twee voorstellingen. Ik heb beide uitgaven niet één op één met elkaar vergeleken, maar het is duidelijk dat enkele kleine muzikale oneffenheden nu bij de cd-uitgave konden worden weggepoetst. Met een tijdduur van 63 en 64 minuten konden de beide bedrijven keurig over twee cd's verdeeld worden en in het begeleidende boekje (acht pagina's met een nóg kleinere letter dan bij Dynamic) vinden we wederom het interview met dirigent Corrado Rovaris (maar vanzelfsprekend niet het daarop volgende gesprek met de regisseur Stefano Pintor). Wel biedt Naxos nu de mogelijkheid aan het libretto in het Italiaans en het Engels te downloaden (klik hier). index |
|