CD-recensie
© Paul Korenhof, december 2022
Bijoux perdus Massé: Galathée 'Que dis-tu?' |
Al een paar jaar geleden viel de sopraan Jodie Devos mij op als een potentiële specialiste voor het Franse repertoire. Haar zang combineert de lyriek en de souplesse van Jeanine Micheau met de speelsheid en het lichte timbre van Liliane Berton, maar zeker met de laatste heeft zij vooral de heldere articulatie gemeen. Franse zang, zeker in het lichte repertoire, staat of valt met tekstbehandeling en verstaanbaarheid, en op beide punten scoort de jonge Belgische bijzonder hoog. Op dat punt vertoont deze cd zonder meer een vooruitgang te opzichte van een eerdere met muziek van Offenbach (klik hier).
Een nog grotere vooruitgang boekte Devos bij het articuleren en afwerken van haar coloraturen, ruimschoots aanwezig op deze cd vol muzikale 'bijoux' waarmee zij voorgangsters als Mady Mesplé en Nathalie Dessay naar de kroon steekt. Een eigen plaats verwerft zij doordat zij zich hier met de Luikse sopraan Marie Cabel (1827-1885) concentreert op de opéra-comique, terwijl Mesplé en Dessay altijd meer neigden naar het 'grote' repertoire met rollen in opera's van Donizetti, Verdi en Richard Strauss.
Natuurlijk is het leuk om weer eens het 'schaduwlied' uit Le Pardon de Ploërmel en Philine's 'Je suis Titania' uit Thomas' ooit zo populaire Mignon te horen, maar de grote concurrentie maakt dat we zeker van dat laatste fragment ook wel uitvoeringen hebben gehoord met meer vuurwerk. Devos' Philine klinkt als een elfenkoningin, maar Philine 'is' geen Titania, zij spéélt die rol, maar dan wel met het aplomb en de zelfverzekerdheid van de geboren verleidster. Zo klinkt Devos (nog?) niet.
Aan de andere kant is het zeker een pluspunt dat we Dinorah's 'Ombre légère' nu eens niet horen als uitbundig shownummer, maar als een dromerig lied van een jong meisje dat op een open plek in het bos met haar eigen schaduw danst. Jammer daarom dat in dit recital niet de hele soloscène werd opgenomen, inclusief de melancholische romance die eraan voorafgaat en die er in sfeer zo leuk mee contrasteert.
Iets minder bekend zijn de beide fragmenten uit L'Étoile du nord, waarvan ik onlangs nog de complete opname signaleerde (klik hier). Dat was een leuke uitvoering, maar het behoeft geen betoog dat de vertolkingen van Devos wel een trapje hoger staan dan die van haar - toch zeer respectabel zingende - collega uit Wexford.
De overige fragmenten zijn stuk voor stuk vrijwel onbekende juweeltjes met als interessantste wellicht de drie fragmenten uit Jaguarita l'Indienne (ik kende de titel niet eens!). Het is een van de achttien opéras-comiques van Fromenthal Halévy, een componist die enkele jaren geleden aan een herwaardering leek te ondergaan. Helaas heeft zich dat nog niet echt doorgezet, of alleen voor zijn bekendste werk, La Juive, maar toen Devos met een uitbundig 'À moi!' het eerste fragment inzette, zat ik meteen op de punt van mijn stoel. Het is een los fragment, hier buiten de context geplaatst, maar je voelt meteen dat het op en top theater is!
Zowel door de de sprankelende uitvoeringen als door de keuze van al deze fragmenten, waarvan er diverse niet of nauwelijks in recente opnamen verkrijgbaar zijn, is 'Bijoux perdus' een uitgave die niets te wensen overlaat. Of bijna niets, want ik hoor graag nog iets meer humor in de voordracht en ook iets meer warmte in het timbre ('vet op de stem'), maar beide komen misschien vanzelf met het klimmen der jaren. Belangrijk daarvoor is wel dat Devos voorlopig vooral actief blijft in de kleinere en middelgrote theaters (zij zingt momenteel regelmatig in Luik) en de grotere zalen voorlopig nog een beetje links laat liggen.
Mede door de merkbaar hechte samenwerking met dirigent Pierre Bleuse aan het hoofd van het Brussels Philharmonic en het Vlaams Radiokoor is het al met al een verrukkelijke cd waarmee Alpha ook technisch alle eer inlegt. Niet onvermeld mag blijven dat bij de samenstelling en begeleiding van dit project een sturende rol werd vervuld door Palazzetto Bru Zane dat momenteel zo'n grote rol speelt in de herwaardering van de vocale Franse romantische muziek. (Voor meer informatie: www.bru-zane.com waar tevens links te vinden zijn naar de eigen webradio en het digitaal archief van dit instituut.)