CD-recensie
© Maarten 't Hart, juni 2009
 |
Mozart: Requiem in d, KV 626 - Concert voor twee piano's en orkest nr. 7 in F, KV 242 (Lodron) - nr. 10 in Es, KV 365.
Magda László (sopraan), Hilde Rössl-Majdan (alt), Petre Munteanu (tenor), Richard Standen (bas), Paul Badura-Skoda en Reine Gianoli (piano), Wiener Akademie Kammerchor, Wiener Opernorchester o.l.v. Herman Scherchen.
(Opnamen 1951 en 1953).
Tahra West 3005-06 • 1.49' • (2 cd's)
Het betreft hier heruitgaven van historische opnamen op het legendarische Westminster-label uit 1951 en 1953 van de fameuze dirigent Hermann Scherchen (1891-1966). Indertijd was geen moeite mij teveel om Westminster-opnamen met Scherchen te bemachtigen, maar nu bleek dat ik mij met name bij het beluisteren van het Requiem aanvankelijk moeilijk een oordeel kon vormen. Wat een extreem langzame tempi, wat een zware orkestklank, wat een ouderwetse manier van zingen. Het Requiem in deze uitvoering duurt een uur, bij hedendaagse authentieke uitvoeringen duurt het zelden langer dan driekwartier. Toch lukte het mij uiteindelijk wel weer om deze wijze van musiceren te beluisteren met mijn oren van destijds en toen steeg mijn achting voor deze logge, zware slowmotion Requiem-vertolking. Prachtige sopraanstem, aanstekelijke alt, geweldige tenor, schitterende bas. Koor uiterst gedisciplineerd, maar uiteraard wel massief.
Ook de beide pianoconcerten worden langzaam, gedragen en met een zwaar aangezette orkestklank uitgevoerd. KV 242, oorspronkelijk gecomponeerd voor drie piano's en orkest, wordt hier gespeeld in de bewerking voor twee piano's. Anders dan bij het Requiem lukte het mij niet voor deze nogal schrille vertolkingen waardering op te brengen. Zoals hier pianogespeeld wordt, dat is toch te ouderwets, en bovendien ben je niet alleen gewend geraakt aan de lichtere klank van de fortepiano, maar ook bij niet-authentieke uitvoeringen aan vertolkers als Murray Perahia, en aan zo iemand kan noch Paul Badura-Skoda noch Reine Gianoli tippen.