![]() CD-recensie
© Kees de Leeuw, april 2018
|
Het leest bijna als een verhaal uit een jongensboek. Vier jongens uit een schoolorkest die na de uitvoering van een opera ter ere van het honderdjarig bestaan van hun gymnasium besluiten een blaaskwartet te vormen. Maar dan wel een ongebruikelijk kwartet, bestaande uit twee saxofonisten, een fagottist en een hoboïst. Ze zijn zo vrij om de componist van de opera te vragen een werk voor hen te schrijven. Die doet dat tot hun verbazing en voegt er zelfs nog een vijfde musicus toe, een klarinettist. Het is een waar gebeurd verhaal en speelde zich af in 1985 op het Amsterdamse Barlaeus Gymnasium. De componist: Willem van Manen. Er vonden wat groepswisselingen plaats, waarbij een saxofoon werd vervangen door een basklarinet om aldus een betere balans te realiseren. Het ensemble geldt als de uitvinder van het rietkwintet en heeft inmiddels diverse navolgers gekregen. Het heeft een heel eigen klankkleur en het kleine concert van Calefax dat ik in 1993 in de protestantse Nicolaikerk in Utrecht na de kerkdienst bijwoonde, is me veel en veel langer bijgebleven dan de preek. Overigens was ik inmiddels wel vergeten dat de heren toen ook samen musiceerden met de toenmalige organist, toen Stephen Taylor en vervolgens met Arie Abbenes, destijds stadsbeiaardier van Utrecht. Het tekent de flexibiliteit en de ruime blik van Calefax. Nu, 25 jaar later, blijkt weer eens te meer dat het ensemble nog steeds ongebaande paden inslaat en het avontuur zoekt. Op hun achttiende(!) cd (volgens het tekstboekje althans, want op de website zie ik er 'slechts' 17) wordt teruggeblikt op uitgevoerde werken die niet op eerdere cd's pasten omdat die meestal aan één componist of thema gewijd zijn. De op dit nieuwe album te beluisteren juweeltjes worden vaak als toegift op concerten gespeeld. Het heeft een gemêleerde signatuur, met een goede balans tussen wat meer ingetogen en uitbundige(r) muziek. Zoals het Calefax betaamt zijn hedendaagse componisten vertegenwoordigd maar wordt ook 'oude' muziek van vóó de negentiende eeuw gerepresenteerd. Afgezien van een niet helemaal optimale balans aan het begin is het een heel heldere prima opname. Het is een multichannel sacd, maar daar uw niet al te ruim behuisde recensent hiervoor niet de juiste apparatuur bezit kan ik u de voordelen hiervan niet melden. Ik kan u wel verzekeren dat de cd van de heren musici op een goede traditionele stereoinstallatie uitstekend tot zijn recht komt! index |
|